Grensverleggend Peru
Een beetje oneconomisch, maar door het weer gedreven,
hebben wij kriskras door Peru gereisd. Daarbij vooral genoten van
de bergen en de hoogvlaktes, maar op zijn tijd ook van de onmetelijke
woestijn. Helaas hebben wij het amazonebekken links moeten laten
liggen. Overal in Peru zien we overblijfselen van eeuwenoude beschavingen.
Route
Wij zijn vanuit Nederland gevlogen op Lima en daarna doorgevlogen
naar Juliaca in het zuidoosten. Na een bezoek aan Puno en het Titicacameer
per bus naar Cuzco. Na een lang verblijf in Cuzco en de omgeving
(Machu Picchu), dwars door de Andes via Ayacucho terug naar Lima.
In één ruk door naar Tumbes in het noorden, de grens met Ecuador.
Na een bezoek aan Ecuador weer via dezelfde kust afgezakt naar Lima,
met een tussenstop halverwege in Huanchaco (nabij Trujillo). Na
Lima de kustweg vervolgd naar het zuiden, met een tussenstop bij
Nazca. Daarna de weg landinwaarts gevolgd, via Arequipa wederom
naar Puno bij het Titicacameer. Daar hebben wij onze weg vervolgd
naar het oosten om bij Yunguyo (richting Copacobana) de grens met
Bolivia over te steken.
Bestemmingen
Lima
Ondanks dat Lima te boek staat als een gevaarlijke stad, hebben
wij het erg naar ons zin gehad. Het is een bruisende stad, een gezellige
drukte op het Plaza de Armas, in de winkelstraat en op de boulevard
langs de rivier. Lima barst van de kerken en de musea.
Accommodatie: Ik kan iedereen de Hostal España aanraden.
Op het vliegveld proberen ze je wijs te maken dat het een supergevaarlijk
plek is, maar dat moet je dus niet geloven. Het is een oud koloniaal
gebouw op een paar minuten lopen van het Plaza de Armas. Er zijn
veel kamers, maar in het hoogseizoen schijnt het snel vol te zitten.
Een tweepersoons kamer is 9$ (30 soles) en daarmee waarschijnlijk
het goedkoopst wat je kunt vinden in Lima. Er is een heerlijk dakterras
(met planten en schildpadden) waar je kunt zitten en eten.
Eten: Je kunt bij Hostal España eten, met name het ontbijt
(yoghurt met fruit) en de Lomo soltado zijn prima . Maar ook in
de straatjes rondom het hotel zijn kleine lokale eetstalletjes.
Een avondmaaltijd met limonade kost gemiddeld 4 a 5 soles. Rondom
het Plaza de Armas heb je ook veel lokale fastfood varianten met
menu aanbiedingen.
Internet: Er zijn voldoende emailmogelijkheden in Lima. Op
de beganegrond van Hostal España zit een internetcafé waar je een
uur kunt internetten voor 3 soles (minder dan een dollar). De verbinding
is redelijk snel.
Bezienswaardigheden: Het is leuk om wat rond te hangen op
het Plaza de Armas en aansluitend de kathedraal te bezoeken. Veel
kerkelijke kunst en het graf van Pizzaro (stichter van Lima). Toegang
5 soles. Er zijn gidsen te huur. Ook interessant is een bezoek aan
het Fransiscaner Klooster (rechts als je uit het España komt). Entree
is 5 soles en dan krijg je een gratis rondleiding. De rondleiding
eindigt in de catacombes.
Overigen: Wij hebben naar redelijke tevredenheid foto's laten
ontwikkelen in Lima, bij een grote Kodak zaak op Camana 748 Het
kost daar ongeveer 19,80 per rolletje, inclusief een vergroting
per rolletje. Neem er wel even de tijd voor, want het gaat niet
zo snel als ze beloven. Je kunt bij veel rolletjes wel iets korting
bedingen.Goedkope Kodak Professioneel rolletjes zijn hier ook te
koop.
Vervoer: Binnenlandse vluchten in Peru zijn nog betaalbaar.
De goedkoopste vluchten beginnen vanaf 50 dollar (een vlucht van
een uur naar Cusco is veel comfortabeler dan een busrit van 48 uur
die toch ook 24 dollar kost.) Wij hebben dit geboekt in Hostal España.
Er zijn vele busondernemingen in Lima. De meeste kantoren zitten
bij elkaar op een plek. wij vonden Molina redelijk, evenals Civa.
We hebben ook Ormeña en Cruz del Sur uitgeprobeerd. Hierbij kun
je geluk en pech hebben (de duurdere services zijn vaak beter).
Nazca
Een klein en stoffig plaatsje in de woestijn ten zuiden van Lima.
Toch is er veel te doen hier, waarvan het meeste draait om de beroemde
Nazcalijnen.
Accommodatie: Wij hebben heerlijk gelogeerd in Hotel Alegría.
Een hotel met dure, middeldure en ook goedkope kamers (20 sol voor
twee personen). Sanitair is schoon en er is warm water. Ze hebben
een heerlijke tuin en je kunt ook wat te eten bestellen. Let op
dat je niet per ongeluk naar Hostal Alegría (2) gaat, tegenover
het busstation van Ormeña, dit zijn de nepperts. Vanuit de bussen
moet je even de rotonde oversteken en dan zie je het hotel al liggen
aan je rechterhand.
Eten: Wij hebben eigenlijk telkens zelf gekookt. Een keer
zijn we in het dorp wezen eten, bij La Taberna. Was prima, redelijke
keuze in het menuutje.
Internet: Er zijn meerdere plaatsen om te internetten, ook
in het hotel. Aangezien die computers meestal niet werken, zijn
wij in het dorp geweest. 3 Sol per uur.
Bezienswaardigheden: Als eerste natuurlijk de Nazcalijnen
zelf, die het beste te zien zijn vanuit de lucht. De prijzen verschillen
per seizoen, maar wij hebben in januari 25 dollar per persoon betaald.
De vliegtuigjes zijn geschikt voor 3 tot 5 passagiers. De piloot
scheert van links naar rechts over de lijnen en figuren. Dit betekent
dat 3 van de 5 mensen gaan kotsen op deze vlucht van 30 minuten.
Niet ontbijten geeft minder troep. Je vliegt in de ochtend, want
's middags staat er teveel wind. Je kunt bij het reisburo van het
hotel boeken, dan betaal je iets meer en dan heb je meteen de tour
naar de mummies erbij. Wij hebben geboekt bij een klein reisburo
'turismo tour Peru' op de Calle Arica 381. Als je vanuit de Bolognesi
naar de Plaza loopt, ga je rechts af bij de plaza. Dan zit er vrij
snel een steegje aan je rechterhand (vlak voorbij een restaurant)
en op het uithangbord staat 'tourist information'. Dat is dus het
betreffende reisburo waar je moet wezen voor de goedkope deal, 25
dollar voor de vlucht en als je voor 5 dollar extra de tour naar
de mummies boekt, krijg je alles inclusief (airporttax, entree mummies
etc.) Je vliegt dan met Aero Condor. Het beste is om 's avonds van
te voren te reserveren, maar soms kun je het 's ochtends om 8 uur
nog regelen en vlieg je een uur of wat later. Vervoer van en naar
het vliegveld is inbegrepen, evenals een videofilm over de lijnen
die je kunt kijken in het hotel tegenover het vliegveld.
Er worden ook lezingen gegeven over de lijnen en het is leuk om
zo'n lezing bij te wonen voordat je gaat vliegen. Wij zijn voor
3 dollar per persoon geweest bij de vriendin van Maria Reiche. Hoewel
ze best veel interessante dingen heeft verteld, is het wel een raar
mens. Er schijnt nog een professionelere lezing te zijn voor 6 dollar
per persoon in het Nazca hotel. Maar we weten dus niet hoe die is.
Deze lezingen zijn elke avond.
Een tweede grote bezienswaardigheid is de begraafplaats van Chauchilla,
waar hele oude mummies zijn gevonden, soms compleet met haren en
vel. (door de woestijndroogte blijven ze bewaard). Ze liggen niet
meer los in de woestijn, maar zijn teruggeplaatst in hun tombes.
Maar je kunt bijna aanraken. Terwijl je van de ene tombe naar de
andere loopt, zie je overal stukken bot liggen en katoen (waar ze
de mummies mee schoonmaakten en opvulden). Erg interessant. Als
je dit in de vorm van een tour doet, ga je ook nog langs bij een
keramiekworkshop (en te dure winkel) en bij een goudwinproces. Beide
vonden wij minder interessant. Tenslotte zijn er nog de aquaducten,
pre inca en ingenieus gebouwd. Wij hebben ze niet gezien, maar het
schijnt wel de moeite waard te zijn en ze vertonen ook een grote
samenhang met de nazcalijnen. Deze tour kost ook 5 dollar.
Vervoer: Rond de rotonde links van het hotel zijn diverse
busondernemingen gesitueerd. Het nadeel als je vanuit Nazca naar
Arequipa wilt, is dat ze de volle prijs vanaf Lima in rekening brengen.
Daar komt de bus vandaan en dat is de enige manier om je te verzekeren
van een plaats. Wij vonden Civa vrij goed (kwam wel een uur te laat),
maar hebben begrepen dat andere bussen ook allemaal te laat waren.
Eigenlijk kost Naza naar Arequipa maar 20, maar ze rekenen 40 vanaf
Lima. Er zijn ook hele luxe bussen en die zijn ook echt beter en
duurder. Als je de gok wilt nemen kun je ook 's avonds kijken of
je plaats kunt krijgen in een bus en als je de ticket koopt in de
bus kun je een goedkopere prijs regelen.
Arequipa
Een grote, koloniale en duidelijk rijkere stad. Op 2300 meter vormt
het de grens tussen de kustwoestijn en de Andes. Er is veel te beleven,
het is echt een culturele stad. Veel cafeetjes, restaurants en muziekoptredens.
Arequipa is ook de uitvalsbasis voor de Colca Canyon.
Accommodatie: Er is genoeg keuze aan hotels en als je iets
meer geld uit wilt geven al helemaal (La casa de mi abuela schijnt
gaaf te zijn). Wij hebben prima gezeten in La Reyna, in een kamer
voor 26 soles. Vanaf het dakterras (ook duurdere kamers daar) heb
je een prachtig uitzicht op de omringende vulkanen en het Catalinaklooster.
Er is een keuken die je kunt gebruiken en hoewel de douches niet
altijd even schoon zijn, is er wel altijd warm water. Wij vonden
de mensen van het hotel niet super vriendelijk. Het schijnt dat
het Regis Hotel ook aardig is.
Eten: Er is een prima supermarkt op de plaza (tegenover de
kathedraal) dus wij hebben veel zelf gekookt. Hoewel er genoeg keuze
is aan restaurants, met goed eten, liggen de prijzen ook iets hoger
dan in de rest van Peru. Voor een menu 's avonds ben je al snel
12 sol kwijt. Als je vanuit het hotel de straat San Fransisco op
loopt, zit bijna direct rechts om de hoek een café-restaurantje
Deja-vu waar ze elke avond om 7 uur een film draaien op groot scherm.
Het eten is veel en goed (12 sol incl. een wijntje). Een aardige
lunchtip is La Govinda (in de straat waar ook het klooster aan zit),
ze hebben een leuk terrasje en een lunchbuffet.
Internet: Het zit vol met internetcafé's in Arequipa, voor
de bodemprijs van slechts 1,5 sol per uur. Omdat wij de psion nergens
konden aansluiten, kwamen wij uiteindelijk terecht bij Chips Internet
op San Fransisco. Daar kost het 2,5 sol per uur, maar daar mocht
Johan op de server werken en was de verbinding erg snel.
Bezienswaardigheden: Het museum Santuarios Andinos is beslist
een bezoek waard. Niet goedkoop, 15 soles pp en een tip voor de
gids. Maar de ijsmummies zijn heel bijzonder, de video interessant
en de rest van de collectie niet heel uitgebreid maar met de uitleg
van de gids geeft het wel een goed beeld van de Incaceremonies.
Het Santa Cathalina klooster is echt een aanrader, je kunt er uren
rondwandelen in de prachtig geschilderde kloosterstraatjes. De eeuwenoude
nonnenverblijven kun je bijna allemaal nog bekijken. Een gids is
niet goedkoop (10 sol pp), maar wellicht dat je dan wel wat meer
mee krijgt over het kloosterleven. Maar het is sowieso een heerlijke
plaats om rond te lopen of lekker te gaan zitten.
De meeste mensen gaan vanuit Arequipa naar de Colca Canyon om de
condor te zien. De meeste tours schijnen echter niet geweldig te
zijn (slecht geregeld, te druk schema en vaak geen condors). Eigenlijk
moet je het zelf doen, met de bus er naartoe en daar gaan wandelen.
Dan moet je er eigenlijk minimaal 3 of 4 dagen voor uittrekken.
Die tijd hadden wij niet en hebben de Canyon dus niet bezocht.
Vervoer: Alle busondernemingen zitten op de terminal terrestre
(2,5 sol per taxi vanaf het centrum). Er gaan diverse maatschappijen
richting Puno, via diverse routes (bergweg en 'snel'weg). De snelweg
is iets duurder, maar comfortabeler. Helaas nemen de meeste bussen
deze route 's nachts. Wij wilden overdag en hadden gekozen voor
Destinos Express die dus gewoon niet bleek te gaan toen wij op het
station aankwamen. De hele dag moeten wachten en ervoor gekozen
om met Civa te gaan. 30 voor normale stoelen en 40 voor luxe stoelen
voorin. Prima bus. In Arequipa is het misschien beter om te kiezen
voor een grotere organisatie, want die kleine kun je lang niet altijd
vertrouwen.
Puno
Een klein, maar levendig stadje aan het Lago de Titicaca. Het is
prettig om hier een paar dagen rond te hangen en er zijn genoeg
uitstapjes in de omgeving mogelijk.
Accommodatie: Wij hebben zelf in hotel Los Uros gezeten.
Een keurig en vooral schoon hotel met aardige mensen. Met wat afdingen
hebben we 30 sol betaald voor een kamer met eigen douche. Er is
een goedkopere optie, voor 20 sol heb je een tweepersoonskamer in
hostal Qoni Wasi, waar je wel de enige badkamer moet delen met het
hele hotel.
Eten: Zoals overal in Peru zijn er eetgelegenheden genoeg,
zowel lokaal als op toeristen gericht. Wij hebben lekker gegeten
bij Don Piero op de lange voetgangersstraat. Vragen naar het menu
voor 8 soles. Ricos Pan schijnt goed te zijn voor een ontbijt, maar
aangezien je ook lekkere broodjes en verse kaas kunt kopen, hebben
wij zelf voor ontbijt en lunch gezorgd.
Internet: Er zijn genoeg plaatsen waar je kunt internetten,
met name op de Pedestrian Mall (2,5 sol per uur).
Bezienswaardigheden: In Puno zelf zijn niet zo heel veel
bezienswaardigheden. Het is leuk om even naar het standbeeld van
Manco Capac te lopen, waar vanuit je een mooi uitzicht hebt over
de stad en het Titicacameer. Daarnaast moet je zeker de Yavari even
bezoeken. Een stoomschip uit de 18e eeuw wat gerestaureerd wordt.
Een rondleiding is gratis, een donatie wordt op prijs gesteld. Verder
is het een leuk dorp om rond te lopen, de plaza met de kerk en de
mercado zijn druk bezocht.
Een tochtje dat we zeker kunnen aanraden is een bezoek aan Sillustani.
Je kunt er zelf heen met een taxi, maar als je met z'n tweeën bent
is een tour voordeliger. Bovendien heb je dan een gids erbij. De
standaardprijs voor een halve dag Sillustani is 15 sol per persoon.
Wij hebben geboekt bij Allways travel, dat was prima, maar er zijn
veel meer reisbureautjes.
Los Uros, Amantani en Taquile
Je kunt het als een bezienswaardigheid vanuit Puno beschouwen, maar
ook als bestemming an sich. Aangezien wij op beide eilanden hebben
overnacht, zien wij het als een bestemming. Wij hebben bij Allways
Travel een tour geboekt voor 35 sol. Hierbij inbegrepen was een
bezoek aan Los Uros, het vervoer naar Amantani, verblijf bij een
familie en drie maaltijden, een tocht naar de ruines met gids, muziek
en dans 's avonds. De volgende dag het vervoer naar Taquile en het
vervoer terug naar Puno. Zelf hebben we een nacht extra genomen
op Taquile en geregeld dat we de boot naar Puno een dag later konden
nemen. Aangezien er elke dag boten gaan is dit geen probleem.
De eerste stop op Los Uros is leuk, maar erg toeristisch. Het is
gaaf om te zien dat werkelijk alles van riet is gemaakt. Je hebt
hier maar een half uur, maar dat vonden wij voldoende.
Amantani is een redelijk groot eiland op een paar uur varen van
Puno. Er zijn hier geen hotels, vandaar dat je bij een familie verblijft.
De maaltijden zijn heel eenvoudig, maar wel voedzaam. Er is overigens
weinig contact met de familie, je krijgt je eten op je kamer en
behalve de mannelijke gezinshoofden spreekt bijna niemand Spaans.
De tocht naar de ruine is aardig, met een zonsondergang over Lago
Titicaca. 's Avonds wordt er door de mensen zelf gedanst en muziek
gemaakt. Jammer dat de toeristen worden meegesleurd om te dansen,
maar wel leuk om mee te maken.
Taquile is weer heel anders, hoewel het eiland kleiner is dan Amantani,
is hier meer een echt dorp en ook een plaza. Ook hier verblijf je
bij mensen thuis, maar die hebben dan vaak meerdere kamers. Je kunt
bij de familie eten, maar ook naar een restaurantje in het dorp
gaan. De prijzen hier zijn relatief erg hoog. 10 sol pp voor een
zeer brakke kamer (wij hebben overigens afgedongen naar 5 pp). Een
gore pannenkoek voor ontbijt is op het hele eiland standaard 4 sol.
De prijzen zijn gestandaardiseerd en een deel hiervan gaat naar
een gemeenschappelijke pot. Toch is het wel leuk om op Taquile te
blijven, omdat 's middags de grote stroom toeristen weg is en er
iets meer van het dorpse leven te zien is. Bijna iedereen loopt
hier in klederdracht en de mannen breien hun eigen mutsjes!
Vervoer: Wij zijn twee keer in Puno geweest. De eerste keer
hebben we een vlucht genomen, van Lima naar Juliaca. Daar staan
op het vliegveld al prima collectivos klaar die je voor 5 sol in
Puno voor de deur van je hotel afleveren. De meeste bussen stoppen
in de buurt van het stadion, je kunt lopen naar de meeste hotels
(of een fietstaxi nemen). Vanuit Puno naar Cusco hebben we de bus
gepakt in plaats van de trein, omdat dat veel goedkoper was en sneller
bovendien. Wij hebben zelf een ticket gekocht bij Imexso (in het
straatje waar alle buskantoortjes zitten). Voor 25 sol (7 dollar)
hadden we een prima bus met versnapering onderweg. Ter vergelijk,
de trein is 19 dollar en de toeristenbus 25 dollar (incl. lunch
en toeristische stops onderweg).
De tweede keer zijn we doorgegaan naar Bolivia. Wij hebben gekozen
voor een bus naar Copacobana en vanuit daar kun je dan ook weer
direct door naar La Paz. Wij hadden een bus van Panamericana, die
prima was. Afhankelijk van de wachttijden bij de grensovergangen
doe je er 3 tot 4 uur over. Je wordt voor de grens gedropt bij een
wisselkantoor, waar de koers erg slecht is. Meteen na de immigratie
van Peru zit links een klein winkeltje waar ze ook wisselen en tegen
een betere koers. Maar je verliest altijd als je van Sol naar Bolivianos
wisselt.
Cuzco
Cuzco is een heerlijke ruime koloniale stad, waar je ongemerkt een
hele tijd kunt doorbrengen. Het is wel een hele toeristische stad,
want behalve Machu Picchu zijn er nog veel andere dingen te doen
in en om de stad. Met veel reisburo's en verkopertjes als gevolg.
Het is een levendige stad met veel restaurants en barretjes. Dat
allemaal te midden van de kathedralen en eeuwenoude Incamuren.
Accommodatie: Een leuk adresje dat nog niet in de reisgidsen
staat is de hospedaje Sumac Wasi dat op de wandelstraat Procuradores
366 zit (zijstraat van het Plaza de Armas). 25 sol voor een kamer
zonder douche en 35 met eigen douche. Afdingen noodzakelijk. De
galerij en de binnenplaats zijn sfeervol en er is ook een kleine
zitkamer. De plaza en het uitgaansleven zit om de hoek. Er zijn
ook genoeg goedkopere plaatsen te vinden, maar vaak erg brak en
verder uit het centrum.
Eten: Wij hebben goed en goedkoop gegeten bij Pizzeria America.
Niet de pizza's, maar vragen naar het viergangenmenu van 5 sol,
met redelijk veel keuze daarin. Dit is wel het goedkoopste wat je
in het centrum van Cuzco kunt vinden en je wordt er waarschijnlijk
niet ziek van! (overkomt namelijk veel mensen in Cuzco). Het zit
parallel aan de straat van het hotel, namelijk links op Plateros
komende vanaf de Plaza.
Internet: Je wordt doodgegooid met internetcafé's, waarvan
de prijzen meestal op 2,5 sol per uur liggen. Wij gingen meestal
vanuit het hotel schuin naar rechts de plaza over, waar een klein
steegje toegang geeft tot onder andere een internetcafé.
Bezienswaardigheden: De grootste trekpleister van Peru is
natuurlijk Machu Picchu en Cuzco vormt hiervoor de uitvalsbasis.
Zowel Machu Picchu als de beroemde Incatrail die hierheen leidt
heb ik in onder kopje hieronder apart beschreven. Behalve Machu
Picchu biedt Cuzco als vroegere Incahoofdstad nog veel meer Inca-overblijfselen,
zowel in als net buiten de stad. Het beste kun je een Boleto Turistico
kopen, daarmee kun je in de meeste bezienswaardigheden terecht (goedkoper
dan losse tickets). Er is zoveel te zien, dat het bijna onmogelijk
is om alles te bekijken. Wij hebben zelf de kathedraal op de plaza
bekeken (aanrader), het museo arquelogico Q'orikancha bezocht (erg
klein, valt wat tegen) en het Santo Domingo klooster aangedaan met
daarin de Corincha ruines (absolute aanrader). Vlak boven de stad
liggen de Inca ruines van Sacsayhuaman (paar sol met de taxi en
terug lopen) die ook erg mooi zijn en in vorm wat afwijken van de
meeste andere Incatempels. Hier vlak naast staat een enorm Jezusbeeld,
vanuit waar je een mooi uitzicht hebt over de stad (pas op voor
gitaarspelende landgenoten met witte poncho's en lange baarden.....).
Tenslotte is de Secred Valley ook zeker een bezoek waard. Je kunt
dat zelf doen, met busjes van stad naar stad. Wij hebben gekozen
voor een dagtour (die we hebben geregeld via een jongen van het
hotel). Voor 20 sol ga je in een dag langs een marktje ergens onderweg,
bezoek je de ruines en de markt in het oude centrum van Pisac, de
ruines van Ollytantambo en de kerk en de markt in Chinchero. Het
is een drukke en volle dag, maar je ziet wel de mooiste plekken
in deze Incavallei.
Diversen: Wij hebben naar redelijke tevredenheid foto's laten
ontwikkelen bij de Kodakzaak Digifoto op Av. Sol. (aan je rechterkant
vanuit de plaza komende). Hier zitten veel fotozaken, dus let goed
op waar je ze inlevert. Vaak krijg je helemaal geen kodakpapier.
Wij waren rond de 25 sol per rolletje van 36 kwijt, met een gratis
vergroting (die ook best mooi waren), net als de foto's zelf op
dun kodakpapier. Fotorolletjes zijn rond de 10 a 11 sol (100 asa
36 opnames), goed rondshoppen voor de beste prijs en let op de datum
en of het geen namaak is (ze hebben hier nergens de Kodak Profi
rolletjes en in Lima wel).
Vervoer
Er rijden treinen en bussen van en naar Cuzco. Vanuit Puno hebben
wij voor de bus (20 sol) gekozen omdat de trein niet elke dag rijdt,
veel langzamer is dan de bus en bovendien veel duurder is (speciaal
voor toeristen). Naar Machu Picchu is wel alleen een dure toeristentrein
mogelijk (goedkoopste plaats 30 dollar voor een retour en 25 voor
een enkele reis - voor als je de trail gaat lopen en heen tot halverwege
de bus neemt-). Verder rijden er bussen naar alle richtingen. In
Cuzco is een centraal busstation op weg naar het vliegveld. Hier
kun je voor alle maatschappijen en richtingen kaartjes kopen. Wij
zijn naar Ayacucho gereisd, ongeveer 30 uur, met Molina. Je kunt
ook vliegen, een vlucht Cuzco - Lima begint vanaf 59 dollar, maar
let op dat je niet met de allergoedkoopste vliegt. Als ze uberhaupt
vliegen, moeten ze nog wel eens een noodlanding maken.
Incatrail en Machu Picchu
Wij hebben de Incatrail helemaal zelf gelopen. Wij hadden zelf kampeerspullen
en eten meegenomen. Qua route is het geen enkel probleem om zelf
te lopen. Wij hebben gehoord dat dat met ingang van 2001 echter
niet meer wordt toegestaan. Natuurlijk zijn er altijd wel manieren
te vinden, zoals een reisorganisatie wat smeergeld betalen zodat
je met hun officieel naar binnen gaat terwijl je daarna zelf verder
loopt. Onderstaande informatie met betrekking tot organisatoren
en prijzen is inmiddels ook deels achterhaald, want het schijnt
dat er nog slechts een paar organisaties zelf mogen lopen en wij
weten niet of onderstaanden daarbij horen. Ook de prijzen zijn drastisch
verhoogt. Het schijnt dat je al snel 150 dollar neer moet tellen
om georganiseerd te lopen (hangt deels samen met de veel hogere
toegangsprijs).
Behalve een routebeschrijving toch ook maar een paar organisatoren.
SAS schijnt uitstekend verzorgde tochten te hebben, maar is ook
wel een van de duurdere, namelijk 75$ exclusief trein en parkfee.
Verder hebben we goede reacties gehoord over Q'ente dat zit op Plateros
(geen idee van de prijs). De goedkoopste tochten waren 75$ dollar
inclusief trein en parktoegang (nov. 2000). Slechte kritieken krijgt
Snowtours.
Zelf lopen biedt voor- en nadelen. Omdat je zelf alles moet verzorgen,
hetgeen tijd kost, hebben de groepen altijd een voorsprong op je.
Het grote voordeel is echter dat je zelf kunt bepalen wat je eet,
wanneer je eet en waar je wilt overnachten. Je toegangsticket is
in slechts voor 4 dagen geldig (drie dagen lopen en een dag Machu
Picchu zelf). Maar als je er langer over wilt doen, kun je voor
de helft van de prijs een nieuwe ticket kopen. Als ik het opnieuw
zou doen, zou ik misschien een dag extra er voor uittrekken. Niet
omdat je het in drie dagen niet kunt halen, maar omdat er dan weinig
tijd overblijft om de ruines onderweg te bezoeken. Bovendien kun
je dan makkelijker je kampeerplaatsen bepalen (zodat je de mooiere
en meer verlaten sites kunt nemen).
De eerste vertraging loop je op nog voor je begint, de trein stopt
pas rond het middaguur bij km 82. Je kunt ook kaartjes voor de bus
kopen (15 sol), maar dan zit je gewoon bij toergroepen in de bus
en dan kom je ook pas rond 11 a 12 uur aan. Als je optimaal van
je drie loopdagen wilt profiteren, moet je eigenlijk de dag van
te voren met de bus naar Ollantaytambo gaan en vanaf daar lopen
of een taxi regelen. Wij kwamen de eerste dag niet verder dan Wayllabamba,
waar we bij een boer hebben gekampeerd langs de route net boven
het dorp. Geen toiletten, wel water. De tweede dag zijn hebben wij
in het dal, Pacaymayu, gezeten (water en toiletten), hier waren
we rond half vier. De laatste nacht zoals iedereen bij Winaywayna,
waar wij pas tegen vijven aankwamen.
We hebben mooiere sites gezien, de eerste dag zou je eigenlijk verder
omhoog moeten kunnen komen, llullucha pampa zag er erg gaaf uit.
Verder zag de campsite Puyupatamarca (op de derde pas) er heel gaaf
uit qua locatie. Winaywayna is eigenlijk veel te druk, maar toch
de beste optie om daarna door te kunnen naar Machu Picchu. Het is
in elk geval wel een aanrader om niet de vierde dag de trein alweer
terug te nemen naar Cuzco. Als je de hele dag de tijd hebt, kun
je bij Intipunku rustig wachten totdat de wolken weg zijn en heb
je daarna nog zeeën van tijd op Machu Picchu. Het is heerlijk om
een nachtje in Aguas Calientes te blijven, dat onderaan de berg
ligt. Voor de hele actieven, je kunt van Machu Picchu naar Aguas
Calientes lopen, toch snel zo'n twee uur. De bus kost wel 16 soles
maar is veel sneller. Machu Picchu is prachtig en je kunt er uren
ronddwalen. Het eten op het terras is heel erg duur, maar wel erg
lekker!
Aguas Calientes
Een klein maar zeer levendig dorpje. Veel mensen zijn er maar heel
kort, als ze terugkomen van Machu Picchu en wachten op de trein
naar Cuzco. De spoorlijn loopt midden door het dorp en terrasjes
en hotels staan tegen de spoorrails aangebouwd. Het is heerlijk
om hier te zitten en te kijken naar alles wat er gebeurd. 's Avonds
is het erg rustig, want dan zijn de meeste toeristen al weg. Zoals
de naam al doet vermoeden zijn er warmwaterbronnen. Hoewel het heerlijk
is om er met je pijnlijke Incatrail-spieren in te liggen, is het
water niet superwarm en zijn de voorzieningen niet geweldig.
Accommodatie: Wij hebben voor 20 sol bij Hospedaje Chakana
gezeten. Niets bijzonders, maar een van de weinige goedkope gelegenheden.
Wat er heel leuk uitzag is Gringo Bill, maar daar begonnen de kamers
vanaf 25 dollar!
Eten: De restaurantjes op de straat van het Plaza naar de
warmwaterbronnen zijn goed maar relatief duur. Langs de spoorlijn
zitten veel restaurantjes waar je een dagmenu kunt bestellen, na
onderhandelen vanaf 8 sol.
Vervoer: Er gaat alleen een trein naar Cusco. Meerdere toeristentreinen
op een dag (verschillende tarieven). Het is beter om van te voren
een kaartje te kopen in Cuzco, maar theoretisch moet je ook in Aguas
een kaartje kunnen kopen. Officieel is het buitenlanders niet toegestaan
om met de, veel goedkopere, lokale trein te reizen. Al schijnen
er altijd wel mensen te zijn die dat wel lukt. Als je 25 dollar
te veel vindt, kun je altijd terug lopen. Via de spoorrails kun
je in 1 dag naar Ollantaytambo lopen (en dan verder bussen).
Ayacucho
Ooit was deze plaatst het centrum van de guerillabeweging het Lichtend
Pad. Wij hebben slechts een slaperig bergstadje aangetroffen, waar
het overigens prima vertoeven is. Er komen weinig toeristen. Wij
wilden deze plaats graag aandoen als tussenstop op de lange Andesroute
tussen Cusco en Lima. Hoewel de busrit aardig was (met name het
eerste stuk vanuit Ayacucho naar Lima), was de tocht niet zo adembenemend
als in de reisgidsen stond. Je kunt er internetten en er zijn genoeg
goedkope eettentjes en polleria's.
Accommodatie: Het Colmena hotel is prima, met warm water
's ochtends en een aardige binnenplaats. Voor een kleine kamer met
gedeelde badkamer betaalden we na afdingen 20 sol.
Vervoer: Er zitten meerdere buskantoren in Ayacucho. Wij
hebben gereisd met Molino. Deze bussen zijn ok. Lima duurt ongeveer
8 a 9 uur en kost 30 sol. De andere kant op, naar Cuzco, duurt met
een tussenstop in Andahualas om op aansluiting te wachten ongeveer
29 uur en kost 50 sol.
Huanchaco
Een klein en stoffig kustplaatsje bij de grotere stad Trujillo,
waar vooral veel Peruvianen naar het strand gaan. Trujillo is geen
fijne stad, maar als je er toch een nacht moet overnachten, laat
je dan brengen naar een Casa op Begonia's 395 in de wijk Californië.
In Huanchaco is weinig te doen, het strand is niet superschoon en
de golven zijn vrij hoog. Maar als je verblijft in Nylamp, dan blijf
je toch al snel hangen.
Accommodatie: Hostal en camping Nylamp liggen aan het noordelijk
deel van het strand. Een relaxte plaats met kleine, goede kamers
rond een tuintje (30 soles per nacht). Hier achter ligt de camping,
die er prachtig uitziet (met kookgelegenheid). Je kunt zowel met
de eigen tent terecht als een tent huren.
Eten: Wij hebben eigenlijk de hele week zelf gekookt, hoewel
je niet superveel kunt kopen. Er zijn er zijn echter genoeg restaurants
die met name visgerechten verkopen.
Internet: Op de straat Piñas zit een internetcafé waar je
kunt emailen voor 4 soles per uur.
Bezienswaardigheden: De grootste bezienswaardigheid zijn
de ruines van Chanchan, die langs de weg liggen tussen Trujillo
en Huanchaco. Deze vroegere stad is gebouwd door de Chimu tussen
1000 en 1300 nc. Doordat een modderachtig materiaal is gebruikt
is sinds de opgravingen veel verloren gegaan. Slecht 1 paleis van
de 9 is opgegraven en te bezichtigen. Je kunt er met de lokale bus
heen en een stuk lopen, of met een taxi voor 6 soles vanuit Huanchaco.
Een gids hier is wel een aanrader, want dan zie je wel een stuk
meer. Er horen nog wat kleine tempels bij, maar die hebben wij overgeslagen
en zijn in plaats daarvan naar de Huacas del Sol en de la Luna geweest.
De behoren tot de Moche cultuur en zijn tussen 0 en 700 nc gebouwd.
Deze liggen ten zuid oosten van Trujillo. Ook hier is te komen met
een aantal bussen, maar wij hebben met z'n zessen een taxi genomen
(40 soles heen en terug naar Huanchaco). De gratis rondleiding is
helaas alleen in het Spaans en vrij ingewikkeld en ook het gebouw
zelf, een soort piramide, zit ingewikkeld in elkaar. Interessant
en kleurrijk (en zanderig vanwege de zandstorm, hoe vroeger in de
ochtend, hoe beter het is).
Vervoer: De doorgaande bussen Ecuador- Lima stoppen in Trujillo.
Voor 1 sol kun je met de geelrode bus van Trujillo naar Huanchaco.
Als je met meerdere mensen bent, is een taxi sneller (8 a 10 soles).
De rit duurt ongeveer een half uurtje.
Tumbes
Voor ons was dit een doorgangsplaats naar Equador. Het kost ongeveer
20 uur om er te komen vanuit Lima (er zijn snellere bussen) en dat
kost 45 sol. Het snelste is om dan een collectivo aan te houden
naar de grens. Wij hadden een 'collectieve taxi' die eerst nog langs
andere busstations ging rijden voor meer klanten en vervolgens een
omweg door de bush nam om de tolweg te omzeilen. Kosten tot aan
de grens (incl wachten bij de douane): 4 sol pp. Let aan de andere
kant, in Ecuador, goed op. De douane is verplaatst tot 4 km buiten
het dorp. Beter is om eerst een busticket te kopen en de chauffeur
te vragen om bij de douane te stoppen. Een taxi naar de douane is
ongeveer 1 dollar, maar voor een bustickets moet je weer terug naar
het dorp.
Kosten
De munteenheid van Peru is de Nueve Sol en november 2000 tot januari
2001 stond de Sol op 3,5 voor een dollar. Je kunt in grote plaatsen
pinnen met je Cirrus(bank)pas. In de iets kleinere plaatsen kun
je vaak wel pinnen met de visakaart, maar niet met je bankpas. In
de allerkleinste dorpjes ben je aangewezen op contante dollars of
traveller cheques. Maar als je het gunstig uitmikt, dan kun je met
een paar keer pinnen het hele land door. Hoewel de prijzen soms
in dollars staan vermeld, kun je ook altijd in Sol betalen.
Het prijs niveau is redelijk voor ons budget. Als wij goed opletten
kunnen we het gemiddeld genomen net halen voor 30 dollar per dag.
Voor een hotel betalen we tussen de 20 en de 35 sol (de eerste zonder
badkamer en de laatste met). Ontbijt en lunch kopen we meestal zelf,
broodjes van vanaf 10 centimes overal te koop en beleg is er voldoende.
's avonds gaan wij altijd voor de menu's, want dat is veel goedkoper
dan a la carte. Menu's varieren tussen de 3 en 8 sol (tussen de
1 en 2,5 dollar). Vervoer per bus is niet supergoedkoop, maar wel
te betalen. Prijzen liggen zo rond de 10 dollar voor 12 uur tot
15 dollar voor 24 uur.
Veiligheid
Wij hebben ons over het algemeen veilig gevoeld in Peru. We hebben
vermeden om in het donker te ver van het hotel af te gaan en zijn
in elk geval telkens is druk bezocht gebied gebleven. Ook in nachtbussen
voelden wij ons op ons gemak. Let wel goed op je bagage,want er
wordt natuurlijk wel gejat, zeker op busstations. Zelfs Ayacucho,
een decennium geleden nog het hoofdkwartier van het Lichtend Pad,
is een rustig plaatsje. Kijk wel uit welke bussen je gebruikt, zowel
gezien de technische staat van de bus als hoe ze met bagage etc.
omgaan. Als je naar een buitenwijk, een busstation of ergens in
het donker moet wezen, aarzel niet en neem gewoon een taxi.
Tips en wetenswaardigheden
Studentenkaart
Het bezit van een Isic Studentenkaart levert enorme voordelen op
in Peru. Let wel, zorg dat je de studentenkaart hebt en niet de
youth card van dezelfde organisatie (die werkt weer niet). Een gewone
collegekaart kan soms dezelfde voordelen opleveren, maar dat is
niet gegarandeerd en in elk geval lastiger. Als je er geen hebt,
is het zinvol om er een proberen te regelen (in Bangkok op Kao San
road kun je ze illegaal verkrijgen, bij de NBBS als je een jeugdtickets
koopt kun je er legaal aankomen en waarschijnlijk kun je er met
geldige collegekaart ook gewoon een aanvragen). Musea zijn goedkoper,
maar ook toegangstickets naar andere toeristische attracties (zoals
Machu Picchu). Het scheelt soms meer dan de helft, dus ook als er
niets over vermeld staat, loont het de moeite om het te vragen.
Zo was de entree voor Machu Picchu (nov. 2000) 17 dollar en slechts
8 dollar met studentenkaart (inmiddels zijn de prijzen erg omhoog
gegaan).
Internet
Zo ongeveer overal in Peru kun je emailen. Geen dorpje zo klein
of er zijn een of meerdere internetcafé's. De kwaliteit is over
het algemeen redelijk tot goed, al bleek wel proefondervindelijk
dat je beter in Peru een emailaccount kunt aanmaken ipv thuis. Doordat
je dan gebruik maakt van een andere server (zo werkt het tenminste
bij Yahoo) gaat het ophalen en verzenden van email ineens een stuk
sneller. Het gebruik van de Psion leverde weinig problemen op, als
er tenminste een CDrom aanwezig was (niet altijd het geval).
Informatie over Peru kun je vinden op: www.peruonline.net, www.traficoperu.com
en www.perutravelnet.com
Busvervoer
Het busvervoer in Peru is volledig geprivatiseerd. Weinig steden
hebben een centraal busstation waar alle bussen vertrekken en waar
je ook alle kaartjes kunt kopen. Meestal heeft elke busmaatschappij
zijn eigen kantoor en eigen vertrekplaats. Soms zijn de kantoortjes
wel geconcentreerd in een wijk of straat, maar niet altijd. Er zijn
grote verschillen in kwaliteit en veiligheid. Wij hebben goede ervaringen
met Civa, Molina en Imexo. Deze maatschappijen zijn vaak niet de
goedkoopste, maar een paar soles meer is vaak geen overbodige luxe.
Wij vonden Ormeña en Cruz del Sur een beetje tegenvallen (staan
wel goed te boek). Zowel kwaliteit van de bus als van de dienstverlening
liet te wensen over. Nachtbussen zijn over het algemeen een prima
optie om de redelijk grote afstanden in Peru te overbruggen. Als
je weinig tijd hebt, kan het zinvol zijn om te vragen of het een
directe service is (vaak iets duurder), een stopbus probeert onderweg
nieuwe passagiers mee te nemen. Zeker in nachtbussen is dit erg
onrustig. Leg je bagage zoveel mogelijk vast, zowel in het ruim
van de bus als je handbagage in de bus zelf. Op nachtelijke ritten
door de Andes kan het erg koud worden in de bus, een deken of iets
dergelijks kan handig zijn.
Het weer
Laat je niet misleiden door het feit dat het ten zuiden van de evenaar
tijdens onze winter zomer is! Want in de Andes, die toch een groot
gedeelte van het land beslaan, is het zomerseizoen tevens het regen
(of sneeuw) seizoen. Tijdens onze zomer is het hier goed (winter,
dus wel koud) en ons najaar (hier voorjaar) is goed. Maar vanaf
december en januari wordt het echt te nat. De Incatrail wordt meestal
ook afgesloten tussen januari en mei. Aan de kust is het juist iets
beter weer in januari tot en met april, maar is het weer in de rest
van het jaar ook niet vervelend.
Tourist Protection Bureau
Heb je een probleem met een reisbureau, airline, restaurant of hotel
(hetgeen niet onwaarschijnlijk is bij een verblijf in Peru), sinds
kort is er in Peru een overheidsorgaan die het voor de toerist opneemt.
Het Tourist Protection Bureau bemiddeld tussen de 'dader' en de
toerist. Bel het gratisnummer 0800-4-2579 (werkt niet vanuit een
telefooncel).
Wat wij niet hebben gedaan
Zoals altijd zijn we wel weer dingen die we hadden willen doen,
maar uiteindelijk niet gedaan hebben. Dit keer komt dat door het
weer. Een bezoek aan Huaraz en Cajamarca in het noorden van Peru
hebben wij niet door laten gaan, omdat het in januari daar zo koud
en nat was, dat ons dat niet prettig leek. Als het weer goed is,
is Huaraz een van de mooiste gebieden om trekkings te doen in Peru.
Ook de Colca Canyon bij Arequipa hebben wij geskipt, eigenlijk moet
je een paar dagen uittrekken om het helemaal zelf te doen (die tijd
hadden wij niet meer) en ook daar had de regen overhand in januari.
top
|
