Grensverleggend Chili en Argentinië
Wij hebben ons beperkt tot het zuiden van Chili en Argentinië,
de uitgestrekte heuvels van Patagonië en Terra del Fuego, vulkanen
met ijskappen, fjorden en heldere meren. Een prachtig omgeving.
Het noorden van Chili met zijn woestijnen hebben wij helemaal overgeslagen.
Route
Wij zijn begonnen in het uiterste zuiden van Chili, Punta Arenas.
Met de bus en de ferry naar Vuurland, verder zuidelijk, tot in Ushuaia
in Argentinië. Daarna een korte vlucht naar El Calefate, ook in
Argentinië, dat aan de rand van de grote ijskap ligt in het midden
van Patagonië. Op dezelfde hoogte doorgestoken naar Puerto Natales
en het park Torres del Paine in Chili. Vervolgens met een boot door
de fjorden richting noorden, naar het merengebied. Vanuit Puerto
Montt naar Pucon en daarna ineens door naar Santiago. Vanuit daar
nog een uitstapje gemaakt naar Paaseiland.
Bestemmingen
Punta Arenas
Een heerlijk stadje, alle activiteiten en voorzieningen zijn op
loopafstand van elkaar gesitueerd. Door de kleurrijke golfplaten
daken heeft het geheel een fleurig aanzien. Er zijn veel natuurgerichte
activiteiten in de omgeving en wat musea in het stadje zelf. Maar
buiten dat is het een prima plaats voor een frisse wandeling.
Accommodatie: Wij hebben zelf gezeten in Backpackers Paradise.
Een van de bekendere goedkope plaatsen (3000 pp voor een dormbed).
De dorm is groot en gehorig. Er is wel een keuken. Er is één klein
prive kamertje met een stapelbedje, (4000 pp, 3500 na afdingen).
Er zijn wel meer van dit soort plaatsen, die niet allemaal in de
reisgids staan. Als je de tijd hebt, kan het de moeite lonen om
wat rond te kijken. Kom je 's avonds laat aan gedurende het hoogseizoen
(jan-feb) dan kun je het wel eens treffen dat werkelijk alle betaalbare
locaties vol zijn. Heel frustrerend!
Eten: Wij hebben niet uit gegeten. Het is veel te duur, alle
hostals hebben een keuken en er zijn genoeg supermarkten.
Email: Je kunt op meerdere plaatsen emailen, ook in Backpackers
Paradise. Maar daar is het met 1800 per uur wat duurder dan in de
meeste internet cafe's. Wij gingen meestal naar Cyber Cafe op av.
Colon 778, voor 1500 per uur (waar ze bijna altijd minder tijd rekenen
dan je er doorbrengt).
Bezienswaardigheden: In het dorp zelf is het aardig om rond
te wandelen, even de haven in te lopen en een blik te werpen over
de stad vanuit het uitzichtspunt. Het Museo Regional de Magelanes
in het prachtige Casa Braun-Menendez is echt de moeite waard. Deels
een historische tentoonstelling van de omgeving en voor een deel
is het huis nog ingericht met spullen van de rijke kolonistenfamilie
Braun-Menendez van rond de eeuwwisseling. Het Museo Naval is wel
grappig om even mee te pikken. Qua tours buiten Punta Arenas zijn
de pinguins zeker aan te raden. Wij zijn met een tour van een middag
naar Seno Otway geweest. Je ziet pinguins, het is een leuke wandeling
en je ziet waarschijnlijk ook nog wel vossen, stinkdieren en andere
vogels. Het is ook mogelijk om met een ferry naar een eiland te
gaan, daar zijn meer pinguins, maar dat kost 30 dollar. Een tripje
naar Otway slechts 4 (2000 pesos). Boeken bij Agencia Sandy Point
op Pedro Montt 840 (de goedkoopste). Voor dezelfde prijs kun je
via hun ook een ochtend naar Fort Bulnes, de eerste nederzetting
van de kolonisten. Het fort is aardig, maar het is met name heerlijk
om rond het fort even wat rond te wandelen.
Vervoer: Punta Arenas ligt 'ver weg' en bijna iedereen vliegt
heen en/of terug. Wij zijn heen gevlogen. Losse vluchten zijn er
al vanaf 100 $ vanuit Santiago (vragen naar Aero Continental). Of
van te voren combineren in een wereldtickets als je die hebt. Er
gaan bussen naar Puerto Natales (ongeveer 3500 pesos) en naar Ushuaia
(19000 pesos). Deze laatste bussen zitten in het hoogseizoen snel
vol en het is raadzaam meteen te boeken als je weet wanneer je weg
wilt (twee a drie dagen van te voren). Als je 's ochtends vertrekt
kom je 's avonds laat pas in Ushuaia aan. Je kunt ook zelf met de
ferry naar Porvenir en van daaruit met de bus naar Ushuaia. Levert
geen geldwinst op, ook geen tijdwinst (eerder dag vertraging) dus
alleen aan te raden als je perse Porvenir wilt zien.
Ushuaia (Argentinië)
Een prachtig gesitueerd stadje, tussen baai en gletsjers. Rustig
en rijk, veel luxe winkels.
Accommodatie: Wij hebben zelf gezeten bij Albergue Saint
Christopher, op Deloqui (tussen Fadul en 25e de Mayo). Is prima,
beetje krappe dorms en weinig sanitair en 10 dollar pp (schijnt
normaal te zijn in Argentinië). De Hospedaje Torres del Sur (in
de LP) ligt wat mooier, maar is nog iets duurder.
Eten: Er zijn supermarkten in Ushuaia en bij Christopher
is een keuken, dus wij hebben zelf gekookt, vlees is goedkoop, groente
niet echt.
Internet: Wij hebben niet geïnternet, maar er zijn wel internetcafe's.
Ook staat er een emailcomputer bij de VVV in de haven. Ook bij Christopher
kun je emailen. Geen idee van prijzen.
Bezienswaardigheden: De VVV in de haven is erg behulpzaam
en je krijgt mooie folders en handige info mee. In het stadje zelf
hebben we niet veel gedaan. Even sfeer proeven door rond te lopen
en de haven te bekijken. Veel schepen naar Antarctica (zie hiervoor
tips en wetenswaardigheden onderaan). Er zijn dagtochten mogelijk
naar de gletsjer net boven het stadje. Je kunt er deels heen met
een skilift, maar die schijnt duur te zijn en je kunt gemakkelijk
lopen hebben we gehoord. Wij hebben zelf alleen het Parque National
Tierra del Fuego bezocht. Er gaan de hele dag minibusjes (10 $ retour)
naar het park en terug. Je kunt je zowel laten afzetten bij de camping
Lago Roca, als een campsite verderop. Maar bij deze laatste komen
minder vaak busjes. De camping bij Lago Roca kost 2,5 $ pp (als
je niet aan de waterkant gaat staan), er zijn hete douches elke
avond en een prima uitvalsbasis. De andere campings zijn gratis,
maar hebben geen voorzieningen. Er zijn diverse leuke dagwandelingen
te maken, zoals die naar de Chileense grens bij Lago Roca en het
einde van route 3. De meeste zijroutes zijn ook leuk om mee te pikken.
Het is geen trekken maar wandelen. Erg leuk om te doen. Wij zijn
er drie of vier nachten gebleven.
Vervoer: Transport is erg duur, de bus naar Punta Arenas
is ongeveer 40$. Er gaan ook bussen naar El Calefate (via Chili),
maar vliegen is eigenlijk goedkoper. Er gaan al vluchten vanaf 54
$ (zo snel mogelijk boeken, snel vol, heel klein vliegtuigje), wij
hebben 75$ betaald (bij LADE), maar daar komt nog wel airporttax
bovenop (13 $).
El Calefate (Argentinië) Een klein plaatsje waar op zich weinig
te beleven is. Veelal luxe winkels met spullen die veel te duur
zijn en wat koffiehuisjes. Maar het is een uitvalsbasis voor de
Perito Moreno Gletsjer en trekkings in Chalten.
Accommodatie: Wij vonden de populaire Albergue del Glaciar
wat ver uit het centrum gelegen en hebben gekozen voor de Albergue
Lago Argentino. Ook net buiten het centrum, maar slechts op 'n minuut
lopen van het busstation. Kleine dorms, redelijk sanitair en een
keuken. Een bed kost 8$, maar wij hebben afgedongen naar 5$ pp.
Eten: Wij hebben alleen maar zelf gekookt. Een goede supermarkt
zit een blok naar rechts vanaf de hostal of een blok naar links
vanaf het busstation.
Bezienswaardigheden: Wij hebben eigenlijk alleen de Perito
Moreno gletsjer bekeken, omdat wij alle spannende excursies op gletsjers
en de boottochten te duur vonden. Omdat het werd afgeraden om te
kamperen daar, hebben wij een dagtocht gedaan via het guesthouse.
Dat kost 20 $ pp, dat is wat goedkoper dan de meeste anderen, maar
eigenlijk is het geen tour maar slechts vervoer. Je kunt dan net
zo gemakkelijk de bus nemen vanaf het busstation (17$). Heb je echter
het geluk dat er niet genoeg mensen uit het guesthouse meegaan,
dan brengen ze je onder bij een andere tour en dan krijg je voor
je 20 dollar wat extra uitleg en stop je voor eventuele grote vogels
of vossen etc die je onderweg ziet. De gletsjer is erg gaaf, zeker
de moeite waard. Een uur of vier ter plekke is wel voldoende. Wij
kwamen langs de campsites, die liggen toch wel erg fraai (geen uitzicht
op gletsjer) op een paar kilometer afstand van de gletsjer entree.
Vervoer is hier niet, dus je moet lopen of proberen te liften. Een
van beide campings is gratis (geen voorzieningen, water uit rivier
gebruiken). Als je het gaaf vind om te kamperen is het misschien
dus best een optie.
Vervoer: Wij zijn gevlogen vanuit Ushuaia, omdat een bustocht
lang duurt en ook vrij kostbaar is. Vanaf het vliegveld gaan busjes
die je droppen bij het busstation in El Calefate (of een guesthouse
naar keuze), dit kost 5 $ pp. Naar Puerto Natales in Chili rijdt
er elke ochtend een bus (soms 2) en die kost 25$ (studentenkorting
mogelijk). Wacht niet tot het laatste moment met een kaartje kopen.
Je moet bussen wisselen bij de grens, maar het is allemaal geregeld.
Je komt aan het begin van de middag in Puerto Natales aan. Je kunt
geloof ik ook meteen door naar Torres del Paine (maar boodschappen
in Chili zijn wel goedkoper, dus misschien handiger om daar eerst
te stoppen).
Puerto Natales
Een rustig dorp, waar weinig te doen is. Het is een komen en gaan
van trekkers naar Torres del Paine. Maar het ligt aardig in de heuvels
en aan het water en je kunt er prima rondhangen.
Accommodatie: Wij zijn bij het busstation met iemand meegegaan
die goedkope kamers had, het bleek de Israelische hangout Maria
Joze te zijn. Net iets buiten het centrum, maar niet zo rampzalig
als in de Lonely Planet lijkt. Kamers voor dormprijzen (2500 pp),
veel zitruimtes, tv en een keuken. Wij vonden het prima daar. De
Israëliërs waren niet eens al te rumoerig (en er zaten ook zeker
andere nationaliteiten)!
Eten: Wij hebben weer zelf gekookt, er zitten verschillende
supermarkten. De een is ruimer gesorteerd dan de andere. Vlees moet
je absoluut kopen bij Carne Natales op o'Higgins, vanuit Maria Joze
naar rechts o'Higgins op een dan na een paar blokken aan je rechterhand.
Hele goede kwaliteit. Ga je naar links op dezelfde hoek, dan passeer
je een redelijke groenteboer en loop je op de volgende hoek schuin
rechts op de hoek tegen een van de supermarkten aan. Er is ook genoeg
te koop om mee te nemen op trekking; kant-en-klare pastamaaltijden,
noten, gedroogd fruit, blikvoer etc.
Bezienswaardigheden: De voornaamste activiteit is trekken
in Torres del Paine, dat ik hieronder zal beschrijven. Verder zijn
er nog wat boottochtjes mogelijk (erg duur) en zijn er nog andere
parken in de omgeving (moeilijk te bereiken zonder eigen vervoer).
Vervoer: Er gaan dagelijks bussen naar El Calefate (25$)
in Argentinië en dagelijks meerdere bussen naar Punta Arenas. Tevens
is Puerto Natales het vertrekpunt voor de ferry naar Puerto Montt.
Wij zijn in maart 2001 met deze ferry gegaan en toen was alleen
de boot Magelanus in de vaart. Voor 250$ pp heb je een dormbed (wel
netjes geregeld, met gordijntjes en voldoende toiletten). Wij hebben
erg mooi weer gehad, schijnt uniek te zijn en hebben dan ook een
prachtige tocht gehad. Het eten is prima en het is een relaxte manier
van reizen. Lekker lezen en schrijven in de bar of de eetzaal. Hou
er wel rekening mee dat de boten bijna altijd vertraging hebben,
ook wij zijn 2 dagen later vertrokken dan gepland en het is zelfs
zo erg dat je het echt pas een paar uur van te voren hoort wanneer
je precies aan boord kunt. Niet ideaal in een heel krap schema.
Op het kantoor van Navimag spreken ze engels en ze accepteren ook
credit cards. De tocht duurt drie nachten en drie a vier dagen (als
alles goed gaat).
Torres del Paine
Een waar trekkersparadijs. Tochten van allerlei gradaties zijn mogelijk,
dagtochtjes, dagtochten vanuit een vast uitvalsbasis, de zogenoemde
'W', het circuit en veel meer. Het weer is erg wisselvallig (veel
regen) dus het duurt vaak langer dan je verwacht. Het is dus verstandig
om niet te krap te plannen. De entree van het park is 6500 pp (eenmalig).
Het circuit schijnt vrij zwaar te zijn (met name ivm het weer) en
wij hebben gekozen voor de W, maar door het weer ook daarvan niet
alles gezien. De meeste mensen beginnen bij Lago Pehoe (via de boot
of lopend vanuit de Administracion, dat laatste is een dag extra
lopen) of vanuit Laguna Amarga (waar alle busjes stoppen). Daar
kun je een transfer nemen naar de campsite van Las Torres, of 1,5
a 2 uur er naartoe lopen. Vanuit beide kanten kun je de W doen,
hetgeen inhoudt dat je naar het viewpoint voor de Torres loopt (poot
1), in het midden de valle Frances ingaat voor een beter zicht op
de gletsjer Frances en de Cuernos en poot drie is de viewpoint van
gletsjer Gray. Als je helemaal voor dagtochten kiest, kun je met
je zelfde busticket het stuk tussen Pehoe en Laguna Amarga tussentijds
overbruggen. Dan doe je alleen de buitenste poten van de W. Het
is moeilijk aan te geven hoe lang je moet uittrekken, wij hadden
6 dagen en dat zou genoeg moeten zijn voor de W. Maar ik liep slecht
en vanwege slecht weer (en wij hadden geen goede kleding) hebben
we maar vier dagen gelopen en behalve de gletsjer Gray-poot alleen
de doorgaande route gelopen. De paden die wij hebben gezien zijn
technisch niet moeilijk, maar door de modder soms lastig begaanbaar.
Goede kleding is echt noodzakelijk (waterdichte schoenen, goretexjas
met kapuchon, nylon loopbroek, muts etc), want in een dag kan de
zon schijnen, maar ook stortregenen, hagelen, sneeuwen, misten en
vooral erg hard waaien. Met goede kleding kun je in elk geval elke
dag lopen (al zul je niet elke dag wat zien). Ook een stevige tent,
warme kampeerspullen (thermisch ondergoed) en goede keukenspullen
zijn een pre.
Accommodatie: Wij vonden de camping Pehoe ok, beperkte voorzieningen
en erg druk, erg veel wind, 2000 pp. Camping Italiano is gratis,
geen voorzieningen (water uit de rivier), beschut door het bos maar
erg koud. Kamperen bij Refugio Los Cuernos levert weinig rechte
plaatsen op, vaak wind, duur met 3000 pp, maar wel heerlijk binnenzitten
bij de kachel (500 extra voor gebruik van hun keuken). De camping
bij Las Torres zag en netjes en ruim uit, maar daar hebben wij niet
gestaan. De refugio's zien er ok uit, zijn niet goedkoop (11000
a 18000 per dormbed) en soms moet je reserveren van te voren.
Eten: Wij hadden alles bij ons aan eten, maar op sommige
plekken (Pehoe) kun je wel wat spullen kopen. Daar waar refugio's
zijn kun je meestal ook eten, ongeveer 5000 pp. Meestal tijdig laten
weten.
Vervoer: Vanuit Puerto Natales gaan er genoeg busjes. Je
koopt voor 8000 een retourticket, die je ook voor een tussentraject
(Pehoe-Laguna Amarga) kunt gebruiken. Je kunt 's ochtends vroeg
vertrekken of 's middags en 's middags of 's avonds weer terug.
Als je weinig wilt sjouwen met bagage, is er zowel bij Laguna Armaga
een transfer mogelijk naar camping/refugio Las Torres (1500 pp)
als bij Lago Pehoe (catamaran voor 8000). De busjes sluiten aan
op de boot. Als je niet de dure boot wilt nemen, moet je met het
busje naar de administracion en dan naar Pehoe lopen (5 uur of zo).
Als je bij Maria Joze zit kunnen zij ook vervoer regelen, maar dan
is het handig om de ochtend bus te nemen (is er een van hunzelf)
dan wordt je voor de deur opgehaald, maar ook weer afgezet als je
terugkomt. Wil je 's middags vertrekken dan boeken ze je bij een
andere maatschappij, dan wordt je wel voor de deur opgehaald, maar
op de terugweg moet je lopen vanuit het centrum (heb je dan niet
zoveel zin meer in!).
Puerto Montt
Een gewoon stadje, waar niet veel te beleven is. Alleen de straat
langs de huidige haven naar het oude havendorpje Puerto Angel is
wel gezellig. Daar zitten ook de meeste souvenirswinkeltjes.
Accommodatie: Wij kwamen 's avonds laat aan en konden niet
snel wat vinden. Uiteindelijk zijn wij bij een familiehospedaje
terecht gekomen vlakbij de haven. Als je vanuit de haven komt is
het een klein straatje (Schwertes) naar links vlak voor de grote
straat. Er hangt een uithangsbord. 3000 pp voor een kamer en je
mag de keuken gebruiken. Prima maar niet speciaal.
Eten: Behalve een bezoekje aan de Mc Donalds hebben wij alleen
maar zelf gekookt. Veel grote supermarkten, waaronder de Full Fresh
schuin tegenover het busstation. Daar hebben ze Calve pindakaas
uit Nederland en Hollandse koekjes....
Internet: Het gebruik van internet is niet heel erg goedkoop,
1600 per uur, vaak langzaam of sommige pagina's krijgen ze niet
geladen en veel cafe's zijn onvriendelijk en zetten je enorm af
als je een minuut over je tijd bent.
Bezienswaardigheden: Behalve het oude haventje in het uitzicht
vanaf de Clinica Los Andes is er in het dorp zelf niet veel te beleven.
Het nabijgelegen Puerto Vares is leuk voor een dagtocht. Eventueel
georganiseerd, dan bezoek je nog andere leuke dingen in de omgeving
(watervallen bijvoorbeeld).
Vervoer: De Navimag heeft een kantoor in de haven, voor tochten
naar Puerto Natales (zie hier voor info) en naar de Laguna St Rafael
(schijnt heel gaaf te zijn). Vanaf het busstation gaan bussen in
alle richtingen, ook directe bussen naar Santiago. Rechtstreeks
naar Pucon kost 5100 pesos en die gaat elke ochtend eenmaal. Voor
vervoer binnen de stad kun je bussen nemen, maar er rijden ook collectieve
taxi's. Die kosten bijvoorbeeld 250 pp en die rijden een specifieke
route maar zetten je wel op de door jou gevraagde plaats af langs
die route.
Pucon
Een heerlijk klein toeristisch dorpje. Lekker om rond te hangen,
rond te slenteren en een terrasje te pakken. Waarschijnlijk zit
het wel boordevol Chileense en Argentijnse toeristen in het hoogseizoen
(jan-feb). Er zijn ook mensen die kiezen voor het nabij gelegen
Villarica, dat minder toeristisch is, maar wij vonden Pucon erg
prettig.
Accommodatie: Wij hebben gezeten bij hostal Arauco, op Arauco
(anderhalve blok vanaf O'Higgins) Dit vonden wij prima, ze was de
enige die op het busstation stond die wilde afdingen (niet hoorbaar
voor anderen), tot 3000 pp (voor een kamer met badkamer). Er is
een kleine tuin en er zijn twee keukens die je kunt gebruiken.
Eten: Er zit een grote supermarkt Eltit in de hoofdstraat
(niet goedkoop), dus wij hebben zelf gekookt. Maar er zitten ook
genoeg restaurantjes.
Internet: Er zitten heel veel internetcafe's in de hoofdstraat
(O'HIggins) en de prijs is gemiddeld 1500 per uur. Door afwijkende
stekkers en weinig computers met cdrom bleek het niet eenvoudig
de psion hier aan te sluiten. Wij hebben met name gebruik gemaakt
van een Israelisch internetcafe, als je de straat van het guesthouse
uitloopt zit het schuin naar rechts aan de overkant van de hoofdstraat.
Bezienswaardigheden: Er is van alles te doen in de omgeving.
Wij hadden gepland om een zeilbootje te huren, maar die waren er
niet. Wellicht dat dat tijdens het hoogseizoen anders is of anders
misschien in Villarica. Verder was het beklimmen van de Villarica
vulkaan een hoogtepunt voor Johan. Hij heeft het gedaan via een
van de grotere reisbureaus in de hoofdstraat voor 36 dollar (Expediciones
Trancura). Er gaat dan een gids mee en je krijgt alles mee qua uitrusting
(ijsbijl, stijgijzers, gasmaskers, nylon broek etc), wel moet je
je eigen eten en drinken meenemen. Het is ongeveer 5 uur klimmen
omhoog, deels door vulkaanzand en deels over sneeuw en ijs. Afhankelijk
van het weer en de wind kun je vanaf de kraterrand de vloeibare
lava in de krater zien. De afdaling gaat snel, namelijk door je
op je kont af te laten glijden over het ijs, je ijsbijl dient als
rem. Pittige tocht!
Verder zijn er meerdere heetwaterbronnen in de buurt en een nationaal
park.
Vervoer: Er gaan meerdere bussen per dag naar Villarica,
Temuco, Santiago en Puerto Montt. Wij zijn eerst met een bus van
Bus Jac naar Temuco gereisd en hebben daar een aansluitende bus
naar Santiago genomen. We hadden gehoopt hiermee tijdwinst te behalen,
maar we kwamen alsnog pas om 8 uur aan in Santiago. Bovendien kost
een kaartje naar Santiago vanuit Pucon hetzelfde als vanuit Temuco,
dus met een extra bus leg je er geld op toe.
Santiago
Een hele prettige schone stad. Heel westers en een beetje koloniaal.
Supermarkten, winkelketens, een metro. Alles is aanwezig. Daarnaast
zijn er veel musea en zijn er ook wel wat dingen in de omgeving
te doen. Wij hadden wel heerlijk weer, dus dat scheelt, want het
schijnt in de wintermaanden behoorlijk guur en druilerig te kunnen
zijn in Santiago (en weinig goedkope guesthouses hebben verwarming!).
Accommodatie: Wij hebben bij Hotel Indiana gezeten, de 'Israelische
hangout' aldus de Lonely Planet. Dat viel op zich wel mee toen wij
er waren. Het is waarschijnlijk wel een van de goedkoopste opties
in Santiago (3500 pp voor een kamer met eigen badkamer) en er is
een keuken en warm water, het is alleen niet erg schoon en het wordt
niet door prettige mensen gerund. Voorin is een internetcafe, die
man is wel heel behulpzaam en spreekt ook engels (als je Spaans
iets minder is kun je hem mooi telefoontjes laten plegen!).
Eten: Behalve een bezoek aan de McDonalds hebben wij alleen
maar zelf gekookt. Er zitten heel veel supermarkten (zowel luxe
als iets goedkopere).
Bezienswaardigheden: Wij zijn helaas niet toegekomen aan
de vele musea van Santiago, maar hebben wel het centrum met de wandelstraten
en de oude gebouwen verkend. Daarnaast hebben we een middag doorgebracht
in de wijk Bellavista, vol met artesania-shops en terrasjes. Vanuit
hier zijn we met de Funicular (soort tandradbaan) de heuvel San
Cristobal opgegaan. De bedoeling was om naar beneden te lopen, maar
de weg bleek heel lang (6km) en heel saai. Enkeltje kost 700, retourtje
1000. Je kunt ook nog met een kabelbaan, die is iets duurder. Vanaf
de heuvel heb je een mooi uitzicht over Santiago en je kunt net
als de paus het kapelletje en het grote beeld van Jesus bekijken.
Daarnaast hebben wij een bezoek gebracht aan de wijngaarden van
Undurraga, omdat wij die wijn thuis ook altijd drinken. Er zijn
meerdere wijngaarden te bezoeken. Je kunt het georganiseerd doen,
maar zelf is het ook heel gemakkelijk. Wij hebben de man van het
internetcafe laten bellen voor een afspraak voor een (gratis) rondleiding,
die ongeveer 1,5 uur duurt. Je neemt vanaf het metrostation 'Central'
de bus naar Talagante (bovengronds zit een winkelcentrum en je moet
even zoeken naar waar de bussen staan). Als je de chauffeur vraagt,
zet hij je voor de deur van Undarraga af. Er gaat zo'n beetje elke
5 minuten een bus, kosten 500 pp, en op de terugweg wuif je gewoon
weer naar een langskomende bus. Busrit duurt ongeveer drie kwartier.
Extra info
In de wijk Providencia, op de straat Santa Magdalena (metro Los
Leones) zit in een kantoorpand nr 75, kantoor 306 het bedrijfje
Mountain Services. Zij zijn erg behulpzaam, importeur voor onder
andere MRS en Thermorest en verzorgen ook tours en informatie voor
bergtochten. Bij het Lan Chile kantoor op de Paseo Huerfanos kun
je van te voren inchecken voor je Lan Chile vlucht, dat scheelt
wachttijd op het vliegveld.
Vervoer: De metro werkt heel eenvoudig en kost 270 in de
daluren. Transport naar het vliegveld is ook heel eenvoudig, bij
het metrostation Los Heroes staat bussen klaar van de firma Centro
Puerto, die je voor 1000 pesos per persoon naar het vliegveld brengen.
Rijden zeker overdag heel frequent en de rit duurt ongeveer driekwartier.
Je kunt voor 3500 per persoon ook een busje laten komen bij het
hotel. Taxi's zijn niet goedkoop, maar je kunt wel met 4 of 5 man
delen. Er zijn vele busstations, maar de meeste wel goed te bereiken
met de metro. Bij de toeristeninfo leggen ze goed uit welk station
je moet hebben en hoe de bus heet etc.
Paaseiland
Een heerlijk en bijzonder eiland. Een echte aanrader, subtropisch
klimaat, palmstrandjes, vulkanen en natuurlijk boordevol indrukwekkende
beelden, de moai. Wij hebben er een week voor uitgetrokken en dat
is heerlijk. Maar als je een strak tijdschema hebt, kun je in drie
dagen de belangrijkste sites zien. Het eiland is erg duur, alles
moet ingevlogen worden. Wij moesten wel wennen aan de houding en
manieren van de inlanders.
Accommodatie: Er zijn meerdere guesthouses in Hanga Roa (het
dorp) waar je in de tuin kunt kamperen, dit kost meestal 5 usd per
persoon. Kamerprijzen in de meest simpele hostales beginnen bij
20 of 25 dollar per persoon! De enige die wat omlaag wil met de
kamerprijzen is Elvira van hospedaje Apina Tupuna, 10 dollar per
persoon voor een kamer (als ze in een goede bui is, en Nederlanders
vindt ze wel aardig). Het is wel moeilijk soms om duidelijkheid
te krijgen over de prijs. Er is een keuken die je kunt gebruiken,
er is warm water en een veranda met uitzicht op de zee. Leuk om
te kamperen, maar wat verder uit het dorpje is Chez Cecilia.
Buiten het dorp zijn er campsites van de Conaf en die zijn gratis.
Er wordt voor water gezorgd in containers (meestal) en er zijn pit-toileten.
Het enige grote nadeel zijn de mieren en het feit dat er geen openbaar
vervoer is. Wij hebben een paar dagen gestaan op de camping bij
Anakena. Dan is het palmenstrand net aan de andere kant van de weg
(en daar staat ook een toiletblok met stromend water). Er is ook
een camping bij Rano Raraku. Wij hebben vier dagen een auto gehuurd,
die gedeeld met iemand anders en gratis gekampeerd. Zo zijn de kosten
nog redelijk te doen.
Eten: Er zijn een aantal restaurantjes in de buurt van de
haven. Wij hebben zelf een keer gegeten bij Restaurant Pea, lekker
eten, maar niet goedkoop. Hoofdgerechten beginnen bij 4500 persos
en drankjes bij 1000 pesos. Als je net als wij met je laatste geld
wilt uitkomen, dan is het handig om ook de kaart te vragen met pesosprijzen
erop, want de dollar wordt soms raar omgerekend.
Verder hebben wij alleen maar zelf gekookt, op de hoofdstraat (Av.
Policarpo Toro) zijn meerdere supermarktjes. De meest ruim gesorteerde
is Kai Kena (met name de dag nadat er een vliegtuig is geland uit
Santiago!). Prijzen zijn vaak het dubbele in vergelijking met het
vasteland. Erg lekker vers brood kun je kopen bij een klein supermarktje
op dezelfde straat, tegenover de markt. De winkel heeft behalve
schappen aan de zijkant alleen een laag schap in het midden, daar
liggen ook de broodjes op.
Internet: Het is wel beschikbaar, maar ook relatief duur.
Bij het internetcafe op de hoofdstraat betaal je 1000 per kwartier.
Het schijnt dat er bij het guesthouse ook een computer is en internet
kost dan 3000 per uur. De verbinding die wij hadden was prima.
Bezienswaardigheden: De voornaamste bezienswaardigheid zijn
de ahu's (heilige platformen) met daarop de moai's, de bekende beelden
van Paaseiland. Verder zijn er palmstrandjes, vulkaankraters, grotten,
rotstekeningen, funderingen van boothuizen en een nagebouwd ceremonieel
dorp. De gratis kaart van de tourist info laat de belangrijkste
sites zien. De meeste mensen doen drie loops, de zuid-oostkust,
de westkust en de zuidwestpunt. De tours zijn zo meestal ingedeeld
en wij hebben met eigen auto eigenlijk ook deze vorm aangehouden,
vandaar dat drie dagen genoeg is voor het zien van de belangrijke
dingen. Veel beelden liggen omgevallen, maar op enkele plaatsen
zijn ze overeind gezet. De mooiste plekjes vonden wij Ahu Tongariki
(zonsopgang en gedurende de dag), de steengroeve (vlak voor zonsondergang)
met vele moais (af en onaf) en de Rano Raraku krater (net na zonsopgang),
het strand van Anakena en de beeldengroep Ahu Nau Nau, de zeven
Moais van Ahu Akivi, zonsondergang bij Ahu Tahai en de krater van
Rano Kau. De meesten toeristen bezichtigen het dorp Oronga (entree
10 us), wij hebben de route naar de andere kant van de krater genomen,
je hebt dan het zelfde uitzicht (over de drie eilandjes voor de
kust), maar je hoeft niets te betalen.
Vervoer: Er rijden taxi's, maar verder is er geen openbaar
vervoer. Wij vonden het ideaal om een auto te huren, reken op 50
dollar per dag, benzine is heel goedkoop (en je verbruikt niet heel
veel). Wij hebben gehuurd bij Insular (op de hoofdstraat) en die
was prima. Officieel huur je voor 12 uur, maar als je 'm meerdere
dagen neemt is het gewoon 24 uur. Meestal vind je gemakkelijk mensen
om mee te delen. Een tour is een alternatief, vanaf 35 dollar per
persoon per dag. Sommige mensen lopen het eiland rond, maar dat
is vrij zwaar (lange afstanden, nergens schaduw, weinig water),
zelfs fietsen van de ene naar de andere kant schijnt nogal een opgave
te zijn. Als je wilt kamperen, maar je hebt geen vervoer, kun je
bij Anakena wellicht nog eenvoudig een lift regelen of je moet iets
afspreken met een taxi.
Kosten
De munteenheid van Chili is de Chileense Peso. In februari 2001
stond de koers op 582 peso voor 1 US dollar. Er zijn er elk stadje
pinautomaten, waar je meestal behalve pesos ook dollars kunt pinnen.
Ook met je creditcard kun je overal terecht, zowel in winkels als
in pinautomaten. Gemiddelde prijs voor een dormbed is 3000 pesos.
Als je voor twee personen boodschappen doet en een beetje lekkere
dingen haalt, ben je al snel 5000 pesos per dag kwijt. Ons dagbudget
was 50 US dollar voor ons samen en daar hebben we het gemiddeld
genomen ook mee gered.
De Argentijnse Peso staat gelijk aan de dollar, beide zijn te krijgen
uit pinautomaten en met beide kun je overal betalen. Met visa en
pinpas kun je overal terecht. Argentinië is erg duur. Een dormbed
kost al snel 10 dollar. Met name vervoer is ook erg duur.
Veiligheid
Naar ons idee is Chili een super veilig land. Je hoort nooit over
dingen die gestolen worden, bussen zijn goed, je kunt ook 's avonds
laat gewoon over straat. Wat dat betreft een stuk beter dan het
noorden van Zuid Amerika. Wel wordt er veel eten weggepakt (door
andere backpackers) uit de koelkasten die in de gemeenschappelijke
keukens staan. Wij houden zoveel mogelijk op ons kamer en anders
zetten we onze naam erop en datum en het liefs alles bij elkaar
in een plastic zak en dat in de koelkast!
Tips en wetenswaardigheden
Kampeerspullen (huren)
Zeker als je van natuurparken en trekkings houdt, zijn een tent
en andere kampeerspullen erg handig in Chili. Vaak zijn er ook wel
andere overnachtingsmogelijkheden, maar dan ben je minder flexibel
en moet je zeker een ander budget meenemen. Als je langer reist
en je wilt niet al die tijd rondsjouwen met kampeerspullen, dan
zijn er ook mogelijkheden genoeg om te huren of te kopen. Bijna
bij elk gebied waar veel gewandeld wordt, is wel iets te krijgen.
De keuze is natuurlijk niet altijd enorm en van de prijzen weten
we weinig af. In elk geval hebben we outdoorwinkels gezien in Punta
Arenas en Puerto Natales en in Argentinië in Ushuaia en El Calefate.
In Punta Arenas kun je met name goed inkopen in het belastingvrije
complex net buiten de stad.
Antarctica
Is het altijd je grote wens geweest om naar Antarctica te gaan,
dan is Ushuaia de beste plaats om het te regelen. Soms lukt het
ook in Punta Arenas, maar alle schepen vertrekken vanuit Ushuaia.
De prijzen zijn hoog, maar minder hoog dan wij altijd hadden gedacht.
Er gaan veel Russische onderzoeksschepen, die betalende passagiers
meenemen om hun onderzoeken te bekostigen. De prijzen beginnen vanaf
1600 us dollar voor een kleine twee weken. Deze schepen gaan meestal
niet verder dan het antarctisch schiereiland. Je kunt ook met zeilboten
of andere luxere jachten mee, dan liggen prijzen meestal iets hoger.
Neem wel wat tijd om het te regelen, want de plaatsen vullen snel
op. Het hoogseizoen is van november tot maart, dan gaan de meeste
boten. Waterdichte kleding is een vereiste. Er zitten in Ushuaia
meerdere kantoren en rederijen waar je kunt informeren en je kunt
ook altijd naar de haven lopen om te kijken wat er ligt aan schepen
en ter plekke informeren.
Internet
Even een waarschuwing voor Psionbezitters. Veel internetcafe's hebben
weinig computers met cdrom, waardoor het moeilijk is om je software
te plaatsen. Daarnaast zijn de computers vaak dermate 'uitgekleed'
dat er bijna geen poorten beschikbaar zijn en bovendien vaak een
afwijkende vorm hebben, waardoor de stekker niet past.
top
|
