Grensverleggend China
Een enorm land, met veel verschillen in mensen, cultuur en natuur. Wij hebben het land kriskras doorkruist en nog maar heel weinig van China gezien. Een land waar je even aan moet wennen, maar wat wij zeer zeker zijn gaan waarderen. Juist door de enorme verschillen wordt het niet snel saai. De munt eenheid is de Yuan (Kwai). Vaak worden geldbedragen aangeduid met de afkorting RMB, maar dit zijn ook gewoon Yuannen. De koers in de zomer van 1999 was ongeveer 8 Yuan voor een dollar.
Route
Onze route is helemaal in het zuiden van China begonnen, via de grensovergang tussen Laos (Boten) en China (Mohan). Direct verder gereist via Mengla en Jinghong naar Kunming, de hoofdstad van China's zuidelijke provincie Yunnan. Vanuit Kunming naar het noorden gereist, via Dali, Lijiang en Jinjiang naar Chengdu. De hoofdstad van de provincie Sichuan. Vanuit Chengdu een uitstapje gemaakt naar het noorden, naar het bergdorpje Songpan, om daarna door de reizen naar het oostelijk gelegen Chongqing. Met een boot oostwaarts de Yangze afgevaren tot aan Yichang. Wederom verder naar het noorden tot aan Xi'an en vanuit daar helemaal naar het oosten naar Beijing. Na Beijing gaat het richting het westen van China. Eerst weer dezelfde weg terug naar Xi'an, niet uitgestapt maar meteen doorgegaan naar Xining aan de rand van het Tibettaans plateau. Eerst nog een stuk westwaarts naar Golmud, midden in de woestijnachtige hoogvlakte, om daarna helemaal naar het zuiden af te zakken: Lhasa. Dan zitten we midden in Tibet.
Later teuggevlogen naar Xining en vanuit daar naar het noord-westen: Urumqi. Daarna zuidwaarts via Kasgar naar Pakistan.
Bestemmingen
Mengla
Als het je eerste bestemming is in China en je spreekt geen woord Chinees, dan is Mengla geen aanrader. Totaal niet ingesteld op toeristen. Maar als je even de tijd neemt om te wennen, dan valt het wel weer mee. We hebben maar een halve dag in Mengla doorgebracht en er dan ook niets ondernomen. Daar nodigde het ook niet echt toe uit.
Als je vanuit het busstation naar rechts loopt en dan vlak voor het kleine riviertje naar links gaat, is er direct op de hoek een hotel waar ook buitenlanders mogen logeren. Er staat geen woord hotel op de buitenkant. Voor 50 yuan heb je een kamer met fan, tv en eigen badkamer. Hoewel je van het sanitair, zoals overal in China, niet teveel moet voorstellen. Er was wel warm water.
Jinghong
Jinghong is niet een bestemming om speciaal naartoe te reizen. Ook daar hebben wij helemaal niets ondernomen. Het schijnt dat de botanische tuinen wel aardig zijn. Het is een gemiddelde Chinese stad, met veel nieuwbouw in aanbouw.
Accomodatie: Wij hebben voor 25 Yuan per persoon geslapen in een houten hutje op palen in de zogeheten Dai-stijl (lokale minderheid). Dit is best leuk, maar als het regent ziet het er wat mistroostig uit. Email: Bij het postkantoor hebben ze een computer met email. Trekkings: Het schijnt dat je vanuit dorpjes in de omgeving van Jinghong wel hele leuke trekkings kunt maken. Er gaan een aantal sleeperbussen per dag naar Kunming, een reguliere bestemming vanuit Jinghong. De rit duurt 24 uur, tenzij de bus kapot gaat (de reistijd kan dan oplopen tot 36 uur). De bussen kosten rond de 120 Yuan.
Kunming
Een grote, schone Chinese stad, ruim van opzet met veel grote, moderne gebouwen. In principe ben ik niet zo'n fan van grote steden, maar Kunming kan ermee door. Hoewel ik er niet speciaal naartoe zou reizen als het niet op de route ligt. Wij hebben het stadspark bezocht, dat als een Chinese kermis is aangekleed met lampjes en bootjes. En we hebben de Yuantongtempel bezocht. Beide leuk om te doen, je kunt het lopend doen maar ook met een gehuurde fiets. Net buiten de stad hebben we de Bamboetempel bezocht. Best aardig, maar het hangt er vanaf hoeveel tempels je al hebt gezien.
Accomodatie: Wij hebben geslapen in de dorm van het Camelia Hotel voor 30 Yuan per persoon. Het is een verwaarloosde vleugel van een duur hotel, zoals je dat op veel plaatsen tegenkomt in China. Aangezien het ongeveer de enige en de leukste budgetaccomodatie in Kunming is, moet je er vroeg bij zijn. Als er geen plaats is goed blijven aandringen, vaak blijkt er op een van de vele kamers nog wel een bed vrij te zijn. De douches zijn geweldig. Eten: Tegenover het Camelia kun je eten in de Cooking School, een soort mensa. Niet lekker maar wel erg goedkoop (5 Yuan). Als je naar het Holiday Inn loopt en daar naar rechts gaat zit aan je rechtehand Mama Fu's. Meer westers georienteerd, maar wel lekker. Email: Je kunt op veel plaatsen emailen, in cafe's, in de hotellobby en bij China Telecom. Deze laatste is goed en goedkoop (20 Yuan per uur).
Dali
Schattig plaatsje. Wel heel toeristisch, maar met name gericht op Chinese toeristen. Hier kun je gemakkelijk een paar dagen doorbrengen. Met een fiets kun je naar het vlakbij gelegen Erhai meer en naar dorpjes in de omgeving. Op het meer schijn je ook leuke boottochten te kunnen maken, maar dat hebben we niet gedaan. Wij hebben wel rondgefietst in de omgeving van het meer. Je komt dan hele leuke kleine gehuchtjes tegen met lokale marktjes.
Accomodatie: Als je in Dali bent, moet je absoluut overnachten in MCA Guesthouse. Een dormbed kost maar 10 Yuan en ze hebben een grote tuin met ligstoelen, picknicktafels en een zwembad! Email: Je kunt bij de receptie van MCA emailen. Wellicht ook op meer plaatsen, maar daar hebben we niet naar gezocht. Activiteiten: Naar de kapper voor 1 Yuan. De markt van Shaping (elke vijfde dag geloof ik) is erg de moeite waard. Wij hebben al veel markten gezien, maar deze is echt heel groot en uitgebreid. Kleurrijk door de goederen en door de diversiteit in klederdrachten van de plaatselijke Bai minderheid. Wij hadden het geluk om een tempelfestival mee te maken, maar ook zonder dat een aanrader. Met de bus ben je vanuit Dali in een uur in Shaping.
Lijiang
Evenals Dali is ook Lijiang een erg leuk oud stadje, met veel grachtjes en bruggetjes. Dit geldt voor het oude deel van Lijiang, dat op de wereldmonumentenlijst staat. De plaatselijke minderheid is de Naxxi, zij dragen veelal blauwe kleding met een dierenvel op hun rug. Het is heerlijk om er 's ochtends vroeg rond te lopen, voordat de hordes Chinese toeristen de straatjes overvol maken. De Naxxi staan bekend om hun hele oude traditionele muziek, het is daarom ook leuk om een concert bij te wonen.
Accomodatie: Er is weinig budgetaccomodatie in Lijiang. Er is net als in Dali een MCA guesthouse, maar veel minder leuk. Wij hebben een dorm genomen in het Sanhe Hotel, dat meer dan een toilet heeft en een heerlijke binnenplaats. Email: Je kunt in het oude centrum op meerdere plaatsen emailen. Prijzen en kwaliteit van de computers verschillen nogal. Ook bij China Telecom, net buiten het centrum kun je redelijk mailen, maar die is niet altijd open. Vanuit Lijiang kun je de Jade Dragon Snow Mountain bezoeken. Met een tour of met een lokale bus naar Daju. Het nadeel is de focus op Chinese toeristen, vandaar het kermispark halverwege de berg, vanwaar je de kabelbaan naar boven kunt nemen. Als je met de lokale bus gaat, wordt je halverwege gedwongen een hele dure scenic ticket te kopen. Uiteindelijk hebben wij er vanaf gezien en zijn direct doorgereist naar Daju. Met dezelfde bus naar Daju, kom je aan het begin van de Tiger Leaping Gorge. Hier loopt een wandelpad doorheen en het is erg leuk om dit te doen (zie verhaal De Tiger Leaping Gorge bedwongen). Wij hebben het in drie dagen gedaan, maar met een goede conditie en een beperkte tijd is het ook in twee dagen te doen. Drie dagen geeft je echter wat meer de tijd om rond te kijken en te picknicken onderweg. Officieel moet je een toegangsticket kopen, maar soms kun je daar wel omheen. Er zijn in Daju en Lijiang eenvoudige kaartjes verkrijgbaar en je hebt dus geen gids nodig. Op twee plaatsen in de kloof zijn guesthouses, maar daar tussenin is niets te koop (dus neem voldoende water en eten mee). Als je de derde dag vroeg gaat lopen, kun je in het dorp aan het einde van de kloof (Qiautou) de bus naar Lijiang nog halen. Wij hebben onze bagage in het hotel in Lijiang gelaten.
Jinjiang
Dit stadje is geen bewuste keuze geweest, maar wij waren genoodzaakt hier te overnachten. Het is rampzalig om vanuit Lijiang naar Chengdu te komen. Er gaan bussen vanuit Lijiang naar Jinjiang, maar die doen er meestal net iets te lang over om de trein naar Chengdu te kunnen halen. Bovendien loop je net als wij de kans dat ze geen treinticket aan je willen verkopen. Wij hebben overnacht in het hotel tegenover het treinstation en de volgende dag een dagtrein genomen (dit heeft als nadeel 's avonds laat in Chengdu aan te komen).
Chengdu
Je moet in Chengdu goed zoeken naar leuke buurtjes. Het is wel leuk om in een theehuis een Chinese opera bij te wonen. Wij hebben geen vertaler mee genomen, maar misschien is dat toch wel leuk om een keer te doen. Al zijn kleding, make-up en mimiek ook al de moeite waard.
Accomodatie: Zoals zoveel Chinese steden heeft ook Chengdu weinig budgetaccomodatie. Het enige bekende guesthouse is het Traffec Hotel. Als je laat aankomt, zit de betaalbare dorm vol. Nu heeft het Rongcheng Hotel (staat in Lonely Planet) een verwaarloosde vleugel, alwaar Sam's Guesthouse is gevestigd. Dormbedden kosten 25 Yuan. Email: Zowel in het Traffic Hotel als in Sam's Guesthouse kun je emailen. Verder hebben wij geen email gevonden. Net buiten Chengdu is de Giant Panda Breeding Farm gevestigd. Een project om de bijna uitgestorven panda in stand te houden. Als je er 's ochtends rond 9 uur bent, zijn ze redelijk actief, als je later komt slapen ze allemaal en zie je er wellicht geen! Je kunt er met een lokale bus komen, maar dat is best omslachtig. Je kunt ook met een minibusje van Sam's mee. Sam praat vrij goed engels en legt je veel uit (zowel van de panda's als over China in het algemeen). De horsetrek in Songpan hebben wij ook vanuit Sam's in Chengdu geregeld en ondernomen.
Songpan
De voornaamste reden om naar Songpan te gaan is voor iedereen het doen het een horsetrek. Zo ook voor ons. Songpan zelf is een aardig stadje, met wat Tibetaanse invloeden en veel moslims. In een halve middag heb je het stadje wel rond gewandeld. Je kunt in de omgeving waarschijnlijk ook wel leuk wandelen.
Geen email en sommige hotels hebben geen douche. De horsetrek is een absolute aanrader. Zelfs Johan, die niet echt een fan van paardrijden is, vond het een geweldige tocht (zie verhaal Ice Mountain Basecamp). Voor 60Y per dag zijn er paarden, gidsen, tenten, tibetaanse jassen, eten, kortom alles. Als je de trek naar Ice Mountain doet, kost het je 3 of 4 dagen (en kan wat extra warme kleding geen kwaad), maar je kunt ook andere tochten doen. Je zit niet de hele dag op het paard, je loopt ook stukken (met name afdalingen) en de rest van de dag is om te relaxen. Wij hebben de tocht gedaan bij Happy Trails Horse Trek Company en waren hier erg tevreden over (de enige concurrent is even goedkoop). Je kunt dit via Sam's in Chengdu regelen, maar ook bus pakken naar Songpan en het zelf regelen, maar dit maakt qua kosten niet uit. De busrit van Songpan naar Chengdu duurt ongeveer 8 uur.
Chongqing/Yangzecruise
De enige reden om naar Chongqing te gaan, is dat hier alle Yangzetochten beginnen. Aangezien de beroemde drie kloven nog echte kloven zijn, hebben wij besloten tot een Yangzecruise. Als straks de nieuwe dam af is, zullen de kloven voor een groot deel onder water verdwijnen. Chongqing schijnt verder niet de moeite waard te zijn. Je kunt er met een luxe bus in 4 uur vanuit Chengdu heen (wel duur, 95 Yuan).
De Yangzeboten zijn ook erg populair bij de chinezen zelf, dus is niet raadzaam om er vanuit te gaan dat je voor dezelfde dag nog boottickets kunt krijgen. Wij hebben het door Sam's in Chengdu laten regelen. Wij hebben een drede klasse hut genomen (met 8 personen). Een klasse lager zou ik niet aanraden (met 20 chinezen op een kamer) en voor 1e en 2e klasse betaal je heel veel meer. Een 3e klasse is 128 Yuan voor twee dagen en twee nachten, terwijl een 1e klas 900 Yuan is. Je hebt dan wel een eigen hut met douche, maar als je een beetje pech hebt met de boot is het wel een uitgeleefde boel. Er is eten te koop aan boord en op de wal (de boot legt vaak aan). De gorges vond ik niet superimponerend, maar de tocht zelf was wel heel relaxed. Een beetje vakantie. De Chinezen doen allemaal een tour en dan ga je aan de kant tempels bekijken. Wij hebben dat niet gedaan en het enige dat je dan mist is een tochtje naar de drie little gorges (want zelf regelen zonder tour, dat lukt niet).
Yichang
Yichang is de aanlegplaats van de Yangzeboten. Er zijn 's avonds als je aankomt wel direct bussen naar Wuhan, maar als je net als wij met de trein naar Xi'an wilt, dan moet je wachten tot de volgende dag. Yichang is best leuk om een dagje door te brengen. Er zijn wat aardige straatjes en langs de Yangze hebben ze een park gemaakt waar je wel een middag kunt rondhangen.
Het hotel naast het station verkoopt hard-sleeper tickets voor de trein. Ze vragen 40Y commissie per ticket, maar je hebt ze dan wel meteen.
Xi'an
Xi'an is een van de weinige geheel ommuurde steden van China. Het is best een aardige stad. Met name de Great Mosk en het Islamitische buurtje er omheen zijn leuk om doorheen te wandelen. Je kunt hier ook goed souvenirs kopen, de straatjes rond de Mosk zijn gevuld met stalletjes met allerlei spullen. Wel flink afdingen. Een dag in Xi'an zelf is voldoende om het hart van de stad te zien.
Accomodatie: Zo ongeveer de enige budgetplek, de Renmin Flats, ligt flink buiten het stadscentrum. Vaak weten taxinchaffeurs niet eens waar ze heen moeten (vaak wordt het verward met het dure Renmin Hotel!). Het is de verwaarloosde vleugel van een groot hotel. De dorms bevatten drie bedden per kamer en zijn 40 Y per persoon (tv en airco). De douches zijn heel fijn, maar de toilet is goor. Ontbijt (summier) is bij de prijs inbegrepen. Email: Aan de binnenplaats van de Renminflats zit John's Information Cafe. Hier kun je emailen en er is wat reisinformatie te krijgen. Eten: In de straat van het hotel zitten twee reizigersrestaurantjes, Mum's en Dad's. De laatste is veel leuker en lekkerder eten. Ook lekker zijn de kebabjes op straat in het centrum. De belangrijkste bezienswaardigheid van Xi'an is het Terracotta Army, dat zo'n 2000 jaar geleden is gemaakt. Wij vonden het best wel aardig om te zien: eerst de film, dan hal 3, hal 2 en als laatste hal 1 (anders is er na de eerste hal niets meer aan).
Voor de ingang is een enorme souvenirsmarkt, alleen daarom moet je er al heen. Je moet hier echt enorm afdingen (als gevolg van de tourgroepen die de prijzen hebben opgedreven). Voor een terracotta hoofd van gemiddelde grootte hebben we 12Y betaald, ze begonnen mert 165Y per hoofd!
Je kunt hier gemakkelijk zelf met een lokale bus heen voor 5Y. In de omgeving zijn ook nog Qintombes, maar die hebben wij niet bezocht. De bus komt daar ook langs. Als je meerdere dingen op 1 dag wilt doen, kan het handig zijn om een tour te boeken, je moet dan wel meteen denken aan 40$. Vervoer: Als je vanuit Xi'an met de trein naar Beijing wilt, be prepared! Dit is een drukbezetten route en een luxe trein. Dit betekent dat de kaartjes erg duur zijn, moeilijk te verkrijgen en dat je veel commissie moet betalen. Zeker als je aan een tijdschema gebonden bent, begin meteen met de kaartjesprocedure. Hard seats of soft sleepers maken meer kans dan hard sleepers (want die wil iedereen). Zelf kopen is uitgesloten en ook het CITS verkoopt geen treinkaartjes. Het beste is om naar een duur hotel te gaan en ze daar te bestellen. Ons eigen budgethotel kwam een uur voor de trein zou vertrekken met 1 kaartje ipv 3 aanzetten. De trein vertrekt 's avonds rond 5 uur uit Xi'an en komt de volgende ochtend vroeg aan in Beijing.
Beijing
Ondanks dat Beijing een grote stad is, heeft het wel een zekere uitstraling. Probeer naast de grote bezienswaardigheden ook tijd te nemen voor de kleine straatjes. Deze zijn minstens zo interessant. Van Beijing kunnen wij niet in alle opzichten goede informatie verschaffen, omdat we bij mensen hebben gelogeerd. Op gebied van eten en verblijf schieten we tekort, maar sightsee-info hebben we genoeg.
Als eerst het Tiananmenplein. Hier moet je even ronddwalen, al is het in feite een saai plein. De historie maakt het interessant, evenals Mao in zijn mausoleum. Open in de ochtend en gratis. Zeker even meepikken. Ter afwisseling kun je lunchen in de McDonalds aan het plein. Tegenover het plein ligt de hoofdingang van de Verboden Stad. Het is zo'n enorm complex van op elkaar lijkende tempels, dat je als niet-kenner snel de aandacht verliest. Daarom is een audiotour aan te raden. Zo wordt je langs de belangrijkste onderdelen geleid, waar je tevens wordt voorzien van informatie en achtergrondverhalen. Bij de uitgang aan de andere zijde ligt een parkje op een heuvel. Vanuit hier heb je een mooi uitzicht over het gehele complex. Het zomerpaleis is een heerlijke plek om een halve dag rond te slenteren. Als je alle tempels wilt zien, moet je er echter een dag voor uittrekken. Met de pont over het meer en de Marble Boat zijn leuke onderdelen. Lamatempel. Een van de mooiere tempels in Beijing, met wat Tibetaanse invloeden. De wijk van de Hutongs. De Lamatempel kan gecombineerd worden met de hier tegenoverliggende Hutongwijk. Deze oude Chinese wijk met hofjes is leuk om doorheen te lopen, maar dan kun je niet echt op de binnenplaatsen kijken. Het is ook mogelijk om een soort Rikshawtour te doen, je kunt dan ook in de hofjes. De Bell- en Drummtower staan ook in deze wijk en bieden een mooi uitzicht. De silkmarket is wel aardig voor als je goedkoop kleding wilt kopen. Met name nep-merkkleding. Er is weinig zijde te koop op de Silkmarket. Controleer wel je aankopen goed op los zittende onderdelen en foute naden en dergelijke. De grote muur kun je ook bezoeken vanuit Beijing. Afhankelijk van welk deel je gaat bekijken is het 1 uur tot 4 uur rijden. Badaling is vlakbij Beijing en als gevolg daarvan ook heel erg toeristisch. Wij zijn zelf naar de muur bij Simatai geweest. Daar is het een stuk rustiger en loopt de muur heel mooi over een scherpe bergkam. Dit was wel 4-5 uur rijden met eigen vervoer. Er zijn ongetwijfeld reisburootjes waar je dit soort dagtrips kunt boeken. Vervoer: We hebben onze treinkaartjes laten kopen, na onze ervaringen in Xi'an. Maar het schijnt dat je op het treinstation in Beijing een speciale kaartverkoop hebt voor buitenlanders, waar je redelijk eenvoudig aan kaartjes kunt komen (mits je niet dezelfde dag weg wilt). <
Taxi's zijn duur in Beijing, maar vaak kun je niet anders. Bussen zijn erg goedkoop, maar soms moeilijk om daar uit te komen waar je wilt.
Xining
Xining zelf vonden wij niet uitnodigen tot heel veel activiteiten. In de omgeving is een heel mooi meer, het Qinghai-lake en er is een Tibetaans klooster, het Ta'er Klooster. Zowel kloosters als meren zie je genoeg als je naar Tibet gaat, zo niet dan zijn dit wellicht aanraders. Wij hebben er met name heel veel ge-emaild. De email bij China Telecom (boven) is goed en goedkoop (10Y per uur). De aanwezige eetgelegenheden zijn moslim-georienteerd en daar moet je van houden. Wij hebben beide keren bij Dico's gegeten, de lokale fastfoodketen.
Accomodatie: Beide keren hebben we overnacht in het hotel vlakbij het bus/treinstation (met je rug naar het station, naar links, 5 min lopen, aan je linkerhand, herkenbaar aan de lege vijver in de hal). Officieel zouden ze dorms moeten hebben, maar als je als stel binnenkomt hebben ze die niet en krijg je een tweepersoonskamer met eigen douche/toilet (geen warm water) voor 38Y per persoon. Het enige lastige van dit hotel dat het ver weg zit van centrum met winkels en email. De PBS in Xining wordt bemand door een alleraardigst vrouwtje dat goed engels spreekt. Een visumverlenging van een maand is geen probleem (kosten 100Y). Vraag naar den Aliens-sectie met het adres uit de Lonely Planet, anders wordt je bij het verkeerde kantoor gedropt.
Urumqi
Spreek uit als 'woeloemshie'. Deze stoffige stad in het Noord-Westen van China heeft niet zo heel veel te bieden. Voor ons was het meer een doorreisplaats naar het in het zuid-westen gelegen Kasgar. Wij hebben behalve het Renminpark tegenover het hotel dan ook niet echt iets bezocht in de stad.
Accomodatie: Wij hebben in het Hanghan hotel gezeten. Er zijn dorms voor 40Y, maar alleen ongemengd. Wij hebben daarom in een tweepersoonkamer gezeten, van 56Y per persoon. Wel met tv, maar de douche ligt op 5 minuten loopafstand (een publiek doucheblok, met een straal alsof je onder je hoofdwaterleiding staat). Email: rechts om de hoek vanuit het hotel: Marks. Erg goed en goedkoop, hele aardige bemanning. Eten: Precies tegenover het hotel zit weer een John's information Cafe. Je kunt daar leuk zitten en goed eten, maar reisinfo hebben ze niet zo heel veel. Als je lokaal wilt eten dan zitten er uit het hotel naar links kleine moslim tentjes met lekkere noodles en kebabjes. Vervoer: De bussen naar Kashgar zijn gelukkig een stuk goedkoper geworden, 143Y voor een sleeper (bovenbed). Je kunt gewoon zelf op het long distance busstation een ticket kopen op de dag dat je weg wilt. De bus 'vertrekt' om 17.00 en als je rond de middag alvast een ticket koopt is dat prima. De woestijnroute tussen Urumqi en Kashgar is erg saai, 40 uur lang een grote grijze grindbak. Een van de belangrijkste bezienswaardigheden in de omgeving in het Tianshan, ofwel Heavenly Lake. Het ligt inderdaad prachtig in de bergen, maar vergist je niet in de temperatuur. Wij waren er eind september en het was er berekoud en de gletsjer lag in de wolken. Je kunt hier ook paardentochten maken en in een yurt bij de Uyguren overnachten. Op 5 minuten loopafstand van het hotel, voor de ingang van het Renminpark, vertrekken de bussen. Een retourticket kost 25Y. Als je er rond 8.30 bent zijn er nog genoeg bussen. Als je daar wilt overnachten, kan het soms wat lastig zijn om met de bus weer terug te komen.
Kasgar
Het lijkt China niet meer, als je in Kasgar aankomt. Alleen maar Uyguren, Moslims en Pakistani. De enkele Chinees valt bijna op. Hoewel er ook Chinese gebouwen zijn, zijn er ook veel lemen huizen. In de stad zijn niet veel bezienswaardigheden, maar de foodstreet en de bazar zijn leuk om doorheen te lopen, evenals het oude deel van de stad. Net buiten de stad schijnen nog tombes te zijn, maar die hebben we niet bezocht. Het is echter een prettige stad om een paar dagen rond te hangen.
Accomodatie: Wij hebben in het Chiniwake hotel gezeten. Het voordeel daarvan is dat het naast het vertrekpunt van de bussen naar Pakistan zit. Een dorm kost 20 Y per persoon in een kamer met vier bedden. Wel een eigen (verloederde) badkamer met heerlijke douche. Als je geluk hebt zitten er geen anderen op je kamer en heb je echt een perfecte ruimte. Je kunt goed wassen hier (warm water en droog klimaat). Veel andere reizigers zitten in het Seman Hotel. Dat heeft als voordeel dat het dicht bij reizigerscafe's zit. Daar is de dorm 15Y Eten: John's Information Cafe (daar heb je hem weer) heeft redelijk eten en een prima terras. Aan de zelfde rotonde zit Oases, iets primitiever maar wel lekkerder en goedkoper eten. Natuurlijk moet je ook een keer de ongegiste broodjes en de kekabjes van de straat proberen. Email: Er zijn veel emailplaatsen. Uit het Chiniwake Hotel naar rechts vrij snel aan de rechterhand (20Y). Op de Rontonde bij John's zitten emailccefe's en de goedkoopste is China Telecom (10Y) Je moet absoluut op een zondag in Kasgar zijn, dan is namelijk de Sundaymarket. Een hele grote markt met ook heel veel dieren (schapen, stieren, ezels en soms kamelen). Het is prachtig om de mensen hier te bekijken (en te fotograferen). 's Ochtends rond 8 uur Beijing-tijd er zijn, dan is de veemarkt het mooiste. Vanuit Kasgar start de Karakoram Highway. De eerste en een van de mooiste bezienswaardigehden is het Kara Kul meer. Ongeveer 5 uur rijden vanaf Kasgar, direct langs de weg. Je kunt hier georganiseerd heen, maar ook gewoon de bus naar Pakistan nemen en bij Kara Kul uitstappen. Kaartje kost ongeveer 43Y. De bussen vertrekken om 8 uur en 10 uur 's ochtends. Je kunt overnachten aan het meer in yurten of zelf kampeerspullen mee nemen. Er zijn eenvoudige maaltijden beschikbaar, maar het kan geen kwaad om zelf wat eten mee te nemen. Als je daarna door wil naar Pakistan, neem je gewoon een dag later om dezelfde tijd de bus die uit Kasgar komt. Vervoer: In het Chiniwake Hotel kun je bustickets kopen voor de bus via Tasjkurgent naar Sost in Pakistan. Je bagage gaat door de douane in Kasgar en blijft in de bus tijdens de overnachting in Tasjkurgent. Genoeg handbagage meenemen dus. Vanuit Kasgar duurt het twee volle dagen om in Sost te komen. Een kaartje kost tussen de 200 en 300 Yuan.
Kosten
Wij hebben als gemiddelde koers telkens 4 Yuan voor een gulden gerekend ofwel 8 yuan voor een dollar (juli-september 1999). Je kunt in bijna elke plaats met travellercheques terecht, maar alleen bij de Bank of China en dan ook nog de hoofdvestiging. De Bank of China heeft op elke straathoek branches, maar die wisselen bijna nooit travellercheques. Ook de meeste andere banken doen dat niet. Beijing is de enige plek waar wij hebben kunnen pinnen, maar in Hongkong en Shanghai kan het ongetwijfeld ook. Wij hebben mensen gesproken die in Xi'an hadden gepind, maar dat hebben wij niet kunnen vinden. Je kunt ook overal cash-advances nemen op je creditkaart, dat kost wel 4% commissie.
Met onze manier van reizen kun je krap rondkomen van een dagbudget van 15 dollar per dag per persoon. Het verschilt een beetje per gebied. In Yunnan lukt dat bijvoorbeeld aardig, maar meer in het noordoosten, in plaatsen als Xi'an en Beijing lukt dat absoluut niet. Alle kosten stijgen, zowel qua vervoer, als verblijf en eten. In Yunnan heb je dorms tussen 10 en 30 Y, later wordt dat tussen de 30 en 50 Y. Waar je in het zuiden nog 100Y betaald voor lange busreizen, ben je verder naar het noorden als snel het viervoudige kwijt voor de trein.
Het kan nog wel goedkoper, als je altijd hard seats neemt in plaats van sleepers, als je altijd in stalletjes eet en nooit in een cafe of restaurant en als je nooit iets georganiseerd doet maar altijd alles zelf regelt. Er zijn mensen die dat doen.
Onze budgetoverschrijding is met name te wijten aan het bezoeken van Tibet, het ontwikkelen van alle fotorolletjes en het kopen en opsturen van een aantal souvenirs. In totaal hebben wij in 10 weken China 500 dollar meer uitgegeven dan gebugetteerd. Maar wel alles gedaan wat we wilden doen.
Veiligheid
Wij hebben ons meestal wel erg veilig gevoeld in China. Er is niets gestolen en er is niets gebeurd. Soms zijn er wel eens wijken in steden waar je je wat minder op je gemak voelt en ook op drukke marktjes hebben we wel uit veiligheid het rugzakje op ons buik gedragen. Omdat we wel verhalen hebben gehoord van mensen die bestolen waren in de trein, hebben we daar altijd vrij voorzichtig gedaan. De bagage op slot en vast leggen aan het bagagerek. Op de kleine bagage goed letten. Wellicht is het erger in de hard seats rijtuigen, omdat alleen de iets rijkere chinezen een sleeper kunnen veroorloven.
Tips en wetenswaardigheden
Het is moeilijk om dit onderdeel voor China als geheel in te vullen, omdat het heel erg wisselend is. Bij de desbetreffende onderdelen hebben we al zoveel mogelijk specifieke tips gegeven. Toch nog enkele aanvullingen.
Taal
Het is erg handig om voor je naar China gaat of direct als je er bent een paar woorden Chinees te leren. Het aantal mensen dat Engels spreekt is heel erg beperkt. Met de talensectie in de Lonely Planet kom je een heel eind, maar het kan geen kwaad als je een extra boekje bij je hebt.
Ook al probeer je de chinese woorden uit te spreken, vaak heb je de verkeerde toon en dan begrijpen ze nog steeds niet wat je bedoeld. Op een of andere manier vinden Chinezen het ook moeilijk om te raden wat je bedoeld!
Meestal werkt het beter om ze de chinese tekens te laten lezen. In de Lonely Planet staat bij veel gebouwen, eten en hotels de vertaling in het Chinees erbij. Maar natuurlijk zijn er ook genoeg analfabeten.
Nuttig zijn de getallen. Begin met het tellen met je handen (ook dat wijkt af van wat wij doen). Er zit best een redelijk systeem in de getallen en gezien prijzen en afdingen is dit heel nuttig.
Qua geschreven taal is het onbegonnen werk. Wat handig is om het symbool voor dames cq heren bij de toiletten snel te leren. Ook kan het handig zijn om Nederland in het Chinees onderaan je kaarten te kunnen zetten (gaat sneller zegt men).
Treintickets
Al vaker ter sprake gekomen, maar het kopen van treinkaartjes en dan met name hard sleepers, is over het algemeen rampzalig. Het is bijna onmogelijk om dat zelf te doen, we hebben dat echt een aantal malen geprobeerd. Zelfs met behulp van Chinese assistentie lukt het niet. Ook voor Chinezen zelf valt het namelijk niet altijd mee om aan kaartjes te komen. Er is een telefoonnummer dat je kunt bellen om kaartjes te bestellen, maar dat nummer werkt niet uit telefooncellen of postkantoren. Het moet een huistelefoonnummer zijn. Je moet 5 dagen van te voren bestellen. Beide elementen maken het voor de gemiddelde reiziger niet mogelijk om dat op deze manier te doen.
Bij een loket kun je vaak nog wel aan hard seats of soft sleepers komen, maar zul je zelden een kaartje kunnen kopen voor een hard sleeper. De meest handige manier is via een hotel en meestal een duurder hotel. Vaak zit er wel een in de directe nabijheid van het station. Gewoon bij de receptie waar je een kamer boekt, kun je dan ook je treinkaartje kopen. Je moet eerst betalen, dan gaat er een tussenpersoon naar het station en die komt dan terug met je kaartje. Je moet een commissie betalen die kan varieren tussen 20 en 120Y. Hoe groter de plaats en hoe drukker de route en hoe meer toeristen er zijn, des te moeilijker wordt het (met Xi'an als dieptepunt). Een goedkoper hotel doet er meestal langer over, omdat ze zelf ook op de zwarte markt kopen in plaats van met een tussenpersoon te werken. Beijing schijnt een goede uitzondering te zijn.
Als je met twee of drie personen reist, is het handig om twee/drie plaatsen boven elkaar te vragen, waarvan 1 onderste. Je kunt dan normaal zitten overdag en 's nacht gaat de rest naar boven. Als je alleen bent of met zijn 2-en, kan het ook heel irritant zijn om juist een onderbed te hebben, omdat allerlei chinezen van boven of zelfs zonder bed ook gezellig op jouw bed/bank gaan zitten. Het onderste bed is altijd duurder.
Bustickets
Meestal is het niet zo'n probleem om aan bustickets te kopen. Al zijn er wel veel plaatsen waar buitenlanders de dubbele prijs betalen. Ook proberen ze je altijd achterin een sleeperbus te krijgen. Dat zijn de slechtste plaatsen en die blijven altijd het langste leeg. Hierin moet je heel standvastig zijn. Als je op tijd bent en de volle prijs betaald, gewoon een bed voorin vragen. In princiepe zijn de onderbedden het duurst, maar daar kun je makkelijke in komen en het schommelt minder. Wij kiezen altijd voor een bovenbed (zitten kun je toch in geen van allen), omdat je dan niet de spuug, etensresten en de voeten van Chinezen in je bed krijgt.
Wat wij niet gedaan hebben maar wel leuk schijnt te zijn
Natuurlijk is China zo groot dat hier een onuitputtelijke lijst zo kunnen volgen. Maar hier volgen alleen enkele dingen waar we in de buurt zijn geweest en die we niet gedaan hebben, terwijl we van andere reizigers hebben gehoord dat het heel mooi was.
In Yunnan, ten zuidwesten van Dali, kun je richting de Burmese grens. Hier schijnen enkele mooie gebieden te liggen, met veel vulkanen en hot springs. Kost veel tijd om er te komen. Ten oosten van Yunnan, ligt het karstbergengebeid en de rivier de Li. Hoewel dit een van de belangrijkste toeristsche attracties is, schijnt het ook werkelijk heel mooi te zijn. Wat noordelijker dan Guilin komen al wat minder toeristen. Vanuit Songpan kun je naar het noorden, door de bergen, naar Xining. Dit schijnt werkelijk een prachtige route te zijn. Er is niet helemaal openbaar vervoer, dus je moet wat liften. Net onder Urumqi ligt Turpan. Een oase in de woestijn, maar misschien interessanter dan Urumqi. Met wijnranken begroeide straten. Dagtochten in de omgeving, waarover wisselende verhalen de ronde doen. Dunyuang, een stadje in de woestijn in de buurt van de spoorlijn tussen Turpan en Lanzou. Hier is de woestijn mooi, met golvende zandduinen. Je kunt met een kameel de zonsondergang in de woestijn gaan zien. Er zijn ook beroemde grotten in de omgeving.
Eten en drinken
Overal krijg je warm water en het is dus handig om zo snel mogelijk een pot aan te schaffen waar heet water in kan. Ook een zakje met losse groene of jasmijnthee (of nescafe) moet je altijd bij de hand hebben, om thee (of koffie) te kunnen zetten in je pot. Chinezen zelf drinken meestal thee, in veel reataurants is thee ook gratis. Natuurlijk is voor 5Y ook overal Coka Cola te koop. Het lekkerste water uit flessen is Wahaha.
Eten verschilt overal in China. In het zuiden zijn het rijstgerechten, in het noorden de noodles en dumplings. In Moslimgebieden hard brood en kebabs. Sichuan eten staat bekend om zijn pittigheid, er zitten een soort roze bolletjes in, die een hete, prikkelende smaak hebben. Het vergt soms enige omschakeling als je een lekker rijstgerechtje wilt bestellen en ze hebben overal alleen maar noodles.
top
|
