En hoe gaat het nu met ons na ruim een half jaar!
Voordat we weggingen hebben we al eens gezegt "we gaan
een jaar weg, maar het kan best zijn dat we het na een half jaar
al hebben gehad". Nou, gehad hebben we het zeker niet. Nu moeten
we eerlijk bekennen dat vijf weken 'vakantie' ons goed heeft gedaan.
We weten nu niet alleen dat we een half jaar met elkaar kunnen reizen,
maar ook dat we vijf lange weken nietsdoen overleven.
En dan bedoel ik echts niets doen. Hele dagen lezen, strand, eten
en slapen. Zelfs in de gemiddelde luiervakantie van twee weken,
onderneem je nog meer dan wij in vijf weken.
Vakantie
Die vakantie hadden we allebei ook hard nodig. We waren helemaal
kapot van al dat reizen. Wij houden er in vergelijking met de gemiddelde
reiziger een heel hoog tempo in en nog steeds waren we behoorlijk
gestresst van het voorval op de trein in Dehli. De Andamans bestaan
uit meer dan driehonderd eilanden. Wij hebben er slechts drie gezien
en dat koste ons al moeite. Behalve het uitrusten, was het vooral
lekker om heel veel boeken te lezen, daar kom je thuis ook al zo
weinig aan toe. In Nepal waren we vanuit Nederland opnieuw bevoorraad.
Ik heb nu boeken gelezen die ik in 1992 al van vriendinnen had gekregen!
Het grootste deel van de tijd hebben we doorgebracht op Neil Island.
Geen email en bijna nergens telefoon (en dan alleen inkomende gesprekken).
Johan is speciaal met de veerboot teruggevaren naar Port Blair,
om onze ouders per fax te laten weten waar we uithingen. Na een
aantal dagen proberen is het zelfs gelukt om ons op oudejaarsdag
te bellen! Dat was wel heel fijn. We hadden net de kerstdagen met
zijn tweetjes doorgebracht. Dat zijn toch wel momenten die wat heimwee
veroorzaken naar het familie gebeuren. Om in de kerstsfeer te komen
hadden we al in Calcutta een nepkerstboom en glitterklokjes gekocht.
Die stond al de hele week op onze kamer en we hebben hem zelfs meegenomen
naar het 'restaurant' voor ons kerstdiner op eerste kerstdag. De
kerstsfeer op Neil was nihi, een enkele verlichte kerstster, meer
niet. Geen nachtmis, geen spelletjes tot diep in de nacht en geen
worstebroodjes.
Ook het millennium hebben we met zijn tweeën gevierd. Hoewel er
op dat moment wel iets meer reizigers op Neil waren, was er niet
echt iets geregeld. Wij zijn naar het stand gegaan en daar hebben
we een enorm kampvuur gebouwd. In deze tropische millenniumnacht
hebben we naar de heldere sterrenhemel gekeken en met Indiase wiskey
op het nieuwe jaar geklonken. Later kwamen Jackie en Dave nog even
een borreltje drinken en daarna kwamen Judith en Arnoud nog even
bij ons millenniumvuur langs. Rond vieren zijn we in het pikdonker
door de jungle teruggewandeld naar het dorp.
Afwijking van het reisschema
Toch is het wel gek dat je totaal hetzelfde leven leidt. Zeker omdat
we in Nederland allebei een druk eigen leven hadden. De vraag "Hoe
was jouw dag vandaag" hoeft niet meer gesteld te worden. Pas toen
Johan met zijn duikcursus bezig was en vier dagen lang 'van huis
was' merkte ik hoe gek het is om ineens hele dagen alleen te zijn.
Het zal wel wennen zijn als we straks weer terug zijn.
Behalve relaxen, hebben we ook veel gepraat over thuis -dat heb
je met de feestdagen in den vreemde- en over onze reis. We hebben
veel gewikt en gewogen, maar definitief besloten om naar Afrika
te gaan. We zijn allebei toe aan een verandering van continent.
In Afrika zijn we geen van beide ooit geweest en het lijkt ons wel
een uitdaging. Het nadeel is alleen dat het niet het meest veilige
continent is om te reizen qua diefstal. Maar eerst nog een maandje
(februari) highlights in het noorden van India, want we zijn hier
nu toch.
Hygiëne
Ondanks dat wij er nog redelijk westerse standaards op na houden,
moet ik toegeven dat allerlei dingen minder belangrijk worden. Kleding
wassen doen we niet al te vaak, daar slijt het alleen maar van.
Meestal is er alleen koud water en weinig drooggelegenheid. De schutkleuren
die we meestal dragen zien er ook niet snel vies uit. Eens per zoveel
weken je broek wassen lijkt voldoende. Totdat je de afritsbare pijpen
een keer eerder wast. Dan is het 'kleurverschil' met het bovenstuk
ineens toch wel aanzienlijk. Johan gebruikt al sinds China geen
deo meer. Thuis sta ik vaak dagelijks een halfuur onder de douche,
hier neem ik niet eens de moeite. Zeker niet als het buiten koud
is of als het water te koud is.
Als we een dag niets gedaan hebben dan ben je toch zeker niet vies
geworden! Zo kan het gebeuren dat je een nachtbus neemt, drie dagen
in een koud oord zit en dan weer een nachtbus moet nemen. In zo'n
situatie heb ik dan niet gedouched. Johan moet me op de volgende
bestemming zowat onder de douche duwen. Johan douched iets vaker,
maar scheert zich bijna nooit. Was vroeger een baard van twee dagen
een uitzondering, nu komt een baard van tien dagen regelmatig voor.
Het flosdraad zit onderin de rugzak evenals de wattenstaafjes. Intensieve
reiniging dus slechts dan wanneer de rugzak helemaal wordt uitgepakt.
We poetsen onze tanden nog wel tweemaal per dag.
Gezondheid
Goede sterke tanden heb je als reiziger ook wel nodig. Laatst nam
Johan een hap rijst en daar zat blijkbaar een steentje in. Daardoor
is er een heel stuk van een kies afgebroken. Een kies met een vulling
die er gelukkig nog wel in hangt. Enkele dagen later viel er nog
een stuk af. Johan had niet zo'n zin om naar een straatpraktijk
te gaan. Via de Nederlandse ambassade hebben we het adres van een
goede 'dental clinic' in Dehli gekregen. Daar gaan we maar eens
langs als we weer in Dehli zijn. Tot die tijd kauwt Johan angstvallig
aan één kant. Verder gaat het met onze gezondheid prima, al levert
het reizen in India wel wat vaker een kortstondige diaree-aanval
op. Vooral Johan's kleding begint al aardig om zijn dunne lijf te
slobberen (20 kilo eraf en zijn nek is vier boordmaten gekrompen).
Toch hebben we nog geen langdurige Dheli-belly opgelopen. Verder
blijven we last houden van nimmer aflatende reispukkels op onze
billen. Bij eerdere reizen had ik daar ook al last van. De combinatie
van vele uren zitten in bussen en treinen, meestal op zweterige
nepleren harde banken in een lekker vochtig klimaat is funest. We
gebruiken niet alleen luiers als handdoeken, maar gebruiken nu ook
al babyzalf voor de rode billetjes!
Financiële update
We zitten prachtig op schema. Tijdens de vijf weken op de Andamans
hebben we alleen maar gespaard. Zelfs zoveel dat we Johan's duikcurcus
uit het dagbudget hebben kunnen betalen en nog steeds geld over
hebben. Na 31 weken hebben we van de 6820 dollar begroot dagbudget
6449 dollar opgemaakt. Eigenlijk kun je in India reizen van 15 dollar
per dag met zijn tweeën. Ware het niet dat wij ons tegenwoordig
wat vaker op luxere treinen trakteren. Dat kost even wat, maar de
bagage is een stuk veiliger en we komen heerlijk tot rust in deze
nette coupés. In totaal hebben we nu 10.210 dollar uitgegeven, inclusief
de tickets en de uitgaven uit het activiteiten- en onvoorzien budget.
Als we zo doorgaan kunnen we het nog wel even volhouden. Zowel qua
geld, gezondheid als reiszin.
|
