Hoe gaat het met ons na vier weken Om maar meteen bij het begin
te beginnen; het gaat nog steeds goed. Wij vinden elkaar nog leuk
en ook het reizen bevalt ons nog goed. Net als bij een nieuwe baan,
moet je je inwerken in de dagelijkse procedures en wennen aan de
werkwijze van je "collega".
Afspraken en procedures
Over het algemeen
zijn we het redelijk met elkaar eens over wat we willen doen en
hoe. De enige, steeds terugkerende stressfactor is eigenlijk het
moment van aankomst na een wat langere reis. We zijn dan moe en
hebben vaak flinke honger (iets waar we allebei niet gezelliger
van worden!). Je komt dan aan op een plek waar je de weg nog niet
kent en waar je met al je bagage zo snel mogelijk een goed guesthouse
wilt vinden voor zo min mogelijk geld. Dit is telkens een 'onaardig'
moment. Om dit te ondervangen, hebben we een soort procedure; direct
na aankomst gaan we naar het dichtsbijzijnde restaurant. Na het
eten blijf ik bij de bagage en gaat Johan op accomodatie-tocht.
Soms werkt dit heel goed. Maar meestal wijkt de situatie teveel
af om de standaardprocedure te gebruiken. De ene keer regent het
heel hard (type moeson) en dan willen we niet eerst met onze rugzak
op zoek naar een restaurant, de andere keer reizen we met meerdere
mensen, die meteen naar een bepaald guesthouse gaan. Dan willen
we de boel niet ophouden.
Taakverdeling
Nu we een paar weken weg
zijn, gaat er een soort automatische taakverdeling ontstaan. Ik
ben van de route en Johan is van de financien (Johan de budgetneuker
weerhoudt mij dan ook regelmatig van de aankoop van chips, want
die zijn relatief duur hier). Johan zorgt ook voor de veiligheidsmaatregelen,
terwijl ik van het schrijfwerk ben. Dat wil niet zeggen dat we ons
nooit met elkaars 'taken' bemoeien. Ik lach Johan namelijk regelmatig
uit als hij met zijn ijzeren kabels in de weer is. Maar Johan kan
het ook niet laten om mij te pesten met de vele engelse woorden
in mijn verhalen (en verandert stiekum stukjes tekst als hij de
verhalen intypt). Tenslote nog een huishoudelijke mededeling; Johan
doet bijna altijd de (hand)was!
Financien
Met onze financien gaat het ook bovenverwachting goed. Wij hebben
samen zo'n 2000 gulden per maand. Wij rekenen eigenlijk altijd in
dollars: ongeveer 900 dollar per maand dus. De eerste vier weken
hebben we 756 dollar opgemaakt. Dit is zelfs inclusief het vliegtuig
naar Phonsavan (Laos). Hoewel Thailand niet supergoedkoop is, hebben
we daar niet veel geld verbruikt (we hebben in Thailand op een eiland
niets zitten doen, wat in verhouding erg goedkoop is). Johan heeft
uitgerekent dat een jaar eiland-hangen slechts 7000 gulden zou kosten!
Ook Laos viel erg mee. Ondanks dat we erg veel gereist hebben in
een korte tijd, wat altijd een kostbare factor is, hebben we daar
ook overgehouden van ons budget. We hebben in Laos zelfs zo weinig
opgemaakt dat we binnen het weekbudget konden vliegen.
Kortom, we
hebben het prima voor elkaar. Wij zijn erg luie reizigers. In die
zin dat als andere reizigers al bustijden of hotelletjes hebben
uitgezocht, wij graag met hun mee hobbelen. Ook als andere mensen
aanbieden om tickets voor ons te kopen, hebben wij daar geen problemen
mee. Johan is degene die het meeste integreert en regelmatig in
zijn eentje op ontdekkingstocht gaat. Ik vind het daarentegen heerlijk
om met mijn walkman op urenlang te lezen of op bed mijn dagboekje
bij te werken.
|
